CD-recensie
© Siebe Riedstra, november 2012
 |
Bonnet: Orgelwerken
Douze Pièces op. 5 (1909, selectie):
Prélude (1) - Rhapsodie Catalane (12) - Nocturne (4) - Toccata (3) - Ave Maris Stella (5) - Légende symphonique (10) - Rêverie (6) - Fantaisie sur deux Noëls (8) - Epithalame (9)
Marie Ducrot op het Henri Didier orgel (1897) van de Cathédrale Notre-Dame, Laon
Carthagene 730540 • 51' •
Opname: 1974
U leest het goed, deze opname werd gemaakt in 1974. Ze wordt nu (2012) op cd uitgebracht (enigszins misleidend in een super audio doosje), waardoor in ieder geval de beperkte speelduur verklaard is. De Belgische organiste Marie Ducrot was haar halve leven werkzaam als titulaire van de Cathédrale te Laon, halverwege tussen Namen en Parijs. Ze begon er op haar elfde op het koororgel, en verhuisde in 1966 naar het hoofdorgel. In 2000 stopte ze ermee. In het boekje (alleen in het Frans) wordt over haar leeftijd niet gerept. Ze heeft voor het label Carthagene meer opnamen gemaakt, een drietal recitals worden in het cd-boekje aangeprezen. Het gebodene is een mix van bekend en onbekend Frans repertoire, gespeeld op drie verschillende orgels. Deze cd trok mijn aandacht door de componist, Joseph Bonnet (1884-1944), niet bepaald een naam die je alle dagen tegenkomt, ondanks de kwaliteit van zijn werk. Bonnet was organist van de St. Eustache in Parijs, bracht enige jaren concerterend door in Amerika, en stichtte daar de orgelklas aan de Eastman School of Music. Hij keerde terug naar Parijs, maar toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak vertrok hij opnieuw naar Amerika. Hij overleed in Canada.
Bonnet heeft een fors oeuvre voor orgel nagelaten, maar het enige werk dat vandaag nog tot orgelconcerten doordringt is zijn opus 1, de 'Variations de Concert'. Die staan echter niet op deze schijf. Ducrot heeft gekozen voor een selectie van negen stukken uit de Douze Pièces opus 5. Bonnet schreef heel verwarrend drie bundels met de naam Douze Pièces, met de opusnummers 5, 7 en 10. Er is eerlijk gezegd wel het nodige aan te merken op deze uitgave. Allereerst de staat waarin het instrument verkeert. Op de omslag staat eerlijkheidshalve duidelijk vermeld dat de opname dateert van voor de restauratie. De stemming is hier en daar miserabel, maar de tongwerken zijn in orde - dat was kennelijk de taak van de organist. Een foute noot hier en daar is ook niet gecorrigeerd; toch zijn het geen live-registraties. Kortom: een aardig tijdsbeeld van een bijzonder instrument, door de vaste bespeelster, in werken die je niet elke dag tegenkomt. Nieuwsgierige orgelliefhebbers raad ik aan om eens naar de Toccata, op. 5:3 te luisteren. Wie echt wil doordringen tot de kern van Joseph Bonnet kan terecht op het label Skarbo. Daar heeft Frédéric Ledroit de Oeuvres complètes ingespeeld op drie cd's, op 'zijn' orgel in de Cathédrale van Angoulême, zie http://www.youtube.com/watch?v=uTV7Ew9Yjlw