CD-recensie
© Siebe Riedstra, juli 2016
De Bezetting SpeeltMartinu: Nonetto Sibelius: En Saga (bewerking Ere Lievonen) Françaix: Dixtuor Roussel: Duo voor fagot en contrabas De Bezetting Speelt www.debezettingspeelt.nl • 60' • (eigen uitgave) Opname: 2015, MCO, Hilversum |  |
'De Bezetting Speelt' lijkt op het eerste gezicht een wat wonderlijke naam voor een ensemble, maar het is een doordenkertje. Dat wordt duidelijk gemaakt op de achterkant van het cd-hoesje, waar bij de namen van de gespeelde werken de optelsom van de medewerkenden vermeld staat: 5 + 5 = 10. Vijf strijkers (strijkkwartet plus contrabas) en het traditionele blaaskwintet (fluit, hobo, klarinet, fagot, hoorn) vormen een basis waaruit naar believen geput kan worden, en waar je heel veel kanten mee opkunt.
Op deze cd, de eerste, presenteert De Bezetting zich in zijn maximale sterkte minus één viool in het Nonet van Bohuslav Martinu uit 1959. Martinu wordt veel te gemakkelijk weggezet als een veelschrijver, en zeker wanneer het gaat om de werken die hij in de laatste jaren van zijn leven schreef is dat onterecht - dit werk dateert uit zijn sterfjaar. Decennialang heb ik een elpee van dit prachtige stuk gekoesterd, want opnamen zijn bepaald niet dik gezaaid. Alleen al om deze witte raaf is dit schijfje de moeite waard.
Maar er is meer. Jean Sibelius begon als jonge componist in de lente van 1891 goedgeluimd aan een octet, tot hij vastliep en de noten hergebruikte voor een sprookje in muziek: En Saga, een orkestwerk dat tot het grote symfonisch repertoire is gaan behoren. Wie de schitterende klarinetsolo waarmee het werk eindigt beluistert kan zich niet aan de indruk onttrekken dat die wellicht tot de eerste inspiraties mag worden gerekend die de jonge Jean tot deze sprookjesmuziek aanzetten. Schetsen van de octetversie zijn niet overgeleverd, en dus heeft Ere Lievonen in omgekeerde richting gewerkt en Sibelius' partituur aan De Bezetting voor tien instrumenten aangepast. Een kras staaltje instrumentatiekunst en een waardevolle verrijking van het repertoire.
Jean Françaix (1912-1997) was een speelse geest, die in zijn muziek geen plek had voor troebele gedachten. Zijn muziek ademt zonneschijn en optimisme. Wonderlijk genoeg heeft dat er helemaal niet toe geleid dat hij tot de meestgespeelde componisten van zijn generatie mag worden gerekend. Op één uitzondering na: zijn werken voor blaaskwintet zijn bij muzikanten bijzonder geliefd. Dit heerlijk virtuoze Tentet uit 1987 bewijst waarom, en De Bezetting mag zich uitleven - dat doen ze met goesting. Om te bewijzen dat De Bezetting echt alles kan spelen wordt afgesloten met een Duo voor fagot en contrabas van Albert Roussel. En nu de kers op de taart: Guido Tichelman en Bastiaan Kuijt hebben voor een beeldschone opname gezorgd. Laat die Bezetting maar Spelen!