![]() CD-recensie
© Siebe Riedstra, augustus 2013
|
De strijktrio’s van Ludwig van Beethoven zijn niet bepaald werken waarvan je uit je dak gaat. Tenminste, dat denken we, want we kennen ze niet. Toen hij ze schreef was Ludwig net in Wenen komen wonen. Hij nam les bij Joseph Haydn, hoorde de muziek van Wolfgang Amadeus Mozart – en was 25 jaar. Binnen twee jaar componeerde hij zijn eigen Strijktrio opus 3, de Serenade opus 8 en de drie strijktrio’s opus 9. Opus 3 heeft met zes delen alle trekken van een divertimento, en de zevendelige Serenade heeft dezelfde geur als het Divertimento KV 563 van Mozart. Met de drie trio’s opus 9 betreden we feitelijk al de wereld van het strijkkwartet. Hier is Beethoven volwassen en opus 18, de vroege strijkkwartetten, ligt vlak om de hoek. De drie dames van het Lendvai Strijktrio leerden elkaar kennen aan de Guildhall School of Music in Londen. Nadia Wijzenbeek komt uit Nederland, Ylvali Zilliacus is Zweedse en Marie McLeod is van Britse komaf. De naam Lendvai heeft geen diepere betekenis, gewoon een componist van leuke strijktrio’s. In Nederland werd het trio een forse geldprijs toegekend uit het Kersjes Fonds – de realisering van deze cd is het tastbare resultaat. De verdienste van dit trio ligt niet in de eerste plaats in het feit dat ze spelen als godinnen, maar vooral in de manier waarop ze deze onbekende Beethoven laten horen. Volmaakt samenspel, vlekkeloze intonatie, speelplezier en historisch besef gaan hand in hand om van deze uitgave een feest te maken. Dankzij Anton Kersjes kon de meesterlijke opname in de Potton Studios worden bekostigd. index |
|