CD-recensie
© Siebe Riedstra, oktober 2015
Britten: Pianoconcert op. 13 - Night Piece Barber: Pianoconcert op. 38 - Nocturne op. 33 Elizabeth Joy Roe (piano), London Symphony Orchestra o.l.v. Emil Tabakov Decca 478 8189 • 75' • Opname: sept 2013, Cardogan Hall, Londen |
Te oordelen naar de concertprogramma's van vandaag zijn er sinds de Derde Pianoconcerten van Rachmaninov, Prokofjev en Bartók geen pianoconcerten van betekenis aan de klassieke canon toegevoegd. Dat is jammer, en een teken aan de wand dat gelukkig gecompenseerd wordt door nieuwsgierige muziekconsumenten. Voor hen breekt de Amerikaanse pianiste Elizabeth Joy Roe een lans voor twee concerten die het verdienen. Het Pianoconcert van Benjamin Britten is het enige Britse pianoconcert van statuur, en afgezien van Gershwins jazzy Concerto in F heeft Samuel Barber dezelfde prestatie in de Verenigde Staten geleverd. Daar wordt zijn concert dan ook nog steeds met enige regelmaat uitgevoerd. Barber schreef het voor John Browning, die twee opnames maakte: met George Szell (1965) en Leonard Slatkin (1991). Britten speelde zelf de wereldpremière van zijn Pianoconcert op een Prom in 1938, Sviatoslav Richter zorgde voor de plaatpremière, met de componist als dirigent. Elizabeth Joy Roe heeft alles in huis om deze virtuoze vehikels moeiteloos over het voetlicht te brengen en wordt vakkundig bijgestaan door het London Symphony Orchestra onder de Bulgaarse veteraan Emil Tabakov. Elizabeth Joy Roe is vooral bekend door het buitengewoon prikkelende pianoduo Roe & Anderson - waar dat over gaat kunt u bekijken op bovenstaand filmpje op YouTube. Als u dat hebt gezien begrijpt u meteen waarom Decca ervoor kiest om haar als stoeipoes liggend op de vleugel te fotograferen. Gelukkig kan ze veel meer, en dat ze zelf de uitgebreide en zorgvuldige toelichting heeft geschreven maakt alles weer goed.