CD-recensie
© Siebe Riedstra, mei 2018
Baker: Pianoconcert (From Noon to Starry Night) - Aus Schwanengesang Marc-André Hamelin (piano), Indianapolis Symphony Orchestra o.l.v. Gilbert Varga (Pianoconcert) en Juanjo Mena (Aus Schwanengesang) Naxos 8.559804 • 50' • |
In de Verenigde Staten gaat onder de radar van de 'big five' toporkesten een levendig muziekleven schuil, met honderden orkesten en evenzovele componisten waar we hier nog nooit van gehoord hebben. Zo'n componist is Claude Baker (1948), die gedurende acht jaar als 'composer in residence' - huiscomponist - verbonden was aan het St. Louis Symphony Orchestra, het orkest waar Hans Vonk gelukkige jaren doorbracht. Het orkest van Indianapolis is een uitstekend ensemble, dat sinds de oprichting in 1930 slechts zeven 'music directors' heeft gekend, waaronder John Nelson en Raymond Leppard. In 2011 trad de toen nog bloedjonge Poolse maestro Krzysztof Urbanski (1982) aan als chef-dirigent, een dirigeertalent dat door zijn spraakmakende opnamen met de Elbphilharmonie recent veel aandacht heeft getrokken - zijn opnamen van de Sacre, Dvoráks 'Nieuwe Wereld en Lutoslawski heb ik hier besproken.
Orkesten en universiteiten werken in Amerika samen wanneer het gaat om het verlenen van compositie-opdrachten. Het orkest van Indianapolis en de University of Indiana gaven de opdracht tot een pianoconcert aan Claude Baker, docent aan die universiteit. Op zich niet zo bijzonder, maar de solist van dienst is niemand minder dan Marc-André Hamelin, pianovirtuoos par excellence en uiterst bedreven in het uitvoeren van onbekend en veeleisend repertoire. Het pianoconcert van Baker is zo te horen niet extreem veeleisend, maar wel zeer onderhoudend. De ontwikkelde luisteraar wordt wakker gehouden door herkenbare citaten uit de Vier letzte Lieder van Richard Strauss en The unanswered question van Charles Ives. Ook in het orkestwerk Aus Schwanengesang wemelt het van de citaten, en niet alleen van Schubert. Citeren kent risico's, want voor je het weet maken de citaten een sterkere indruk dan de eigen inbreng. Niet iedereen is zo bedreven als Luciano Berio in zijn Sinfonia - nog steeds het sterkste voorbeeld van het genre waarvan hij tevens de uitvinder was. Baker heeft twee kleurrijke werken geleverd, en ze worden uitstekend gespeeld. Of ze de grote oversteek zullen maken waag ik te betwijfelen, dus is deze cd is voor nieuwsgierige muziekliefhebbers en verwoede verzamelaars een welkome verschijning.