CD-recensie
© Siebe Riedstra, april 2019
|
This volume also marks the first recording on a substantial and colorful three-manual Bernard Aubertin organ newly installed in a private residence in Fairwarp, East Sussex, UK in 2015. Bovenstaande mededeling siert de achterkant van deze uitgave, en maakt op zijn minst nieuwsgierig naar de gelukkige die het zich kan permitteren om een drieklaviers instrument met dertig stemmen te kunnen laten bouwen door Bernard Aubertin, de Franse meester die tot de top van zijn gilde behoort. Zijn instrumenten zijn zuiver mechanisch, en ieder onderdeel wordt met de hand gemaakt, inclusief het pijpwerk. Omdat in het het boekje verzuimd is om de voetmaten in de dispositie te vermelden komt onderstaande link wellicht van pas. Dat daar London als standplaats wordt vermeldt is onzin. Het instrument bevindt zich in Fairwarp, een dorpje in Sussex. Het boekje maakt ons niets wijzer over de betrokken dorpsbewoner, maar enig rechercheren op het internet loont de mooite. De gelukkige eigenaar is Paul Griffiths, die een succesvolle carrière als organist weet te combineren met zijn werkzaamheden als directeur (CEO) van een luchthaven - eerst van Gatwick en sinds 2007 van de grootste airport ter wereld, die van Dubai. Griffiths is een leerling van Stephen Farr, de organist op deze uitgave, en heeft zijn aanwinst welwillend ter beschikking gesteld. Terecht, het is een schitterend instrument, dat in zijn factuur inspiratie heeft ontleend aan de barokke scheppingen van zowel Silbermann als Clicquot. Stephen Farr (1967) behoort tot de top van de Britse organisten, en kan bogen op een breed repertoire, van de vroege barok via de Franse romantiek tot opdrachten voor Judith Bingham en David Briggs. Zijn keuze voor de vier koraalpartita's van Sebastian is een schot in de roos. Ze geven een boeiend beeld van de onuitputtelijke fantasie die Sebastian putte uit zijn voorbeelden Böhm en Pachelbel. Uiteraard heeft de ruimte waarin het orgel zich bevindt geen kathedrale eigenschappen, en zijn dertig stemmen niet echt toereikend voor de grote werken. Maar interessanter is de uitdaging om de veelkleurigheid van dit schitterende instrument te demonsteren aan de hand van de vele korte deeltjes waaruit deze werken bestaan - 38 tracks in totaal. Die uitdaging gaat Stephen Flair met liefde en fantasie aan, en dat levert prachtige plaatjes op, veelal in aquareltinten, met zorg gekozen uit het uitgebreide kleurenpalet dat Aubertin aanleverde. Een daverend fortissimo heeft daarin geen plaats en werd door Sebastian ook niet verlangd. De opname is goudeerlijk, alsof het orgel in de huiskamer staat, voor de verandering geen utopie. index |
|