CD-recensie
© Siebe Riedstra, augustus 2013
Bach: Vioolconcert in E, BWV 1042 – in a, BWV 1041 – in d, BWV 1052 – in g, BWV 1056 Thomas Zehetmair (viool), Amsterdamse Bachsolisten o.l.v. de solist Brilliant Classics 94666 • 62' • Opname: maart 1994, Waalse Kerk, Amsterdam * * * Bach: Vioolconcert in E, BWV 1042 – in a, BWV 1041 – in d, BWV 1052 – in g, BWV 1056 – Concert voor drie violen in D, BWV 1064 Emmy Verhey (viool), Camerata Antonio Luco o.l.v. de solist; Rainer Kussmaul, Henk Rubingh, Thomas Hengelbrock (viool), Amsterdamse Bachsolisten (BWV 1064) Brilliant Classics 93238 • 80' • Opname: 1992, Beurs van Berlage, Amsterdam; 1988, Maria Minor, Utrecht [BWV 1064] |
 |
In maart 1994 was Thomas Zehetmair 32 jaar, en een vioolvirtuoos met een uitstekende staat van dienst. Inmiddels heeft hij zijn artistieke vleugels uitgeslagen en het Zehetmair Quartett opgericht, waarin hij samenspeelt met zijn alviool spelende echtgenote Ruth Kilius. Een pracht van een kwartet dat één programma per jaar instudeert en vervolgens uit het hoofd presenteert. De tijden van het Talich-Quartet herleven. Dirigeren doet hij ook, soms vioolspelend, maar ook met de baton. Het Britse Northern Sinfonia is sinds 2002 zijn vaste stek, en als gastdirigent heeft hij voor veel gerenommeerde orkesten gestaan. Een recent optreden in de Vrijdag van Vredenburg (Beethoven 9) liet wat mij betreft een zorgelijke indruk na over zijn dirigeerkunst. Daartegenover staat een pracht-cd die ik hier besprak, ‘The Unknown Britten’, opgenomen met zijn eigen orkest. Eén ding is overduidelijk: Zehetmair is een rasmuzikant.
Hij presenteert hier vier vioolconcerten van Johann Sebastian, een prikkelende keuze door het ontbreken van het dubbelconcert en de toevoeging van twee gereconstrueerde concerten. Het concert in d-klein, BWV 1052, is in de eerste plaats het meest bekende ‘pianoconcert’ van Bach. Het concert in g-klein kennen we door de ontroerende hobo-solo uit Cantate 156, ‘Ich steh’ mit einem Fuss im Grabe’. Daardoor geniet het grotere bekendheid als het hoboconcert in f-klein. De opname werd destijds gemaakt voor het label Berlin Classics, en staat al bijna twintig jaar in de top tien van Bachs geregistreerde vioolconcerten. Een slimme zet van Brilliant om deze uitgave een nieuwe kans te geven.
Ik wil u nog toch nog even deelgenoot maken van een aardige bijkomstigheid: dit is niet de eerste keer dat deze vier concerten op één schijfje uitkomen. Emmy Verhey, op haar zeventiende een vioolwonder, richtte op latere leeftijd het ensemble Camerata Antonio Luco op, waarmee ze deze vier concerten inspeelde. Inderdaad, voor het label Brilliant – en aangevuld met het Concert voor drie violen dat bij Brilliant nog op de plank lag, overigens in een voorteffelijke uitvoering. In exact dezelfde samenstelling maakte ze al deel uit van de complete Bach die Brilliant in 2000 presenteerde. Waar Zehetmair op het scherp van de snede manoevreert, en voor zijn tempi een hoge versnelling kiest, weet Verhey met haar viool tot de ziel door te dringen, ondanks het feit dat de begeleiding soms wat schools uitvalt. Beide zijn zeer de moeite waard.