CD-recensie

 

© Siebe Riedstra, maart 2018

 

Adams: Sheherazade.2

Leila Josefowicz (viool), St. Louis Symphony o.l.v. David Robertson
Nonesuch 557170 • 48' •
Opname: febuari. 2016, Powell Hall, St.Louis, Missouri (VS)

   

'The casual brutality toward women that lies at the base of many of these tales prodded me to think about the many images of women oppressed or abused or violated that we see today in the news on a daily basis. Thinking about what a Scheherazade in our own time might be brought to mind some famous examples of women under threat for their lives, or women routinely attacked and even executed by religious fanatics in any number of countries. The modern images that come to mind certainly aren't exclusive to the Middle East-we see examples, if not quite so graphic nonetheless profoundly disturbing, from everywhere in the world, including in our own country.'
Aldus John Adams in de toelichting bij deze cd (met 'these tales' bedoelt hij de verhalen uit duizend en één nacht en aanverwante literatuur). Het werk in kwestie is Sheherazade.2, een vioolconcert dat hij schreef voor Leila Josefowicz, een violiste die de rol van een moderne Sheherazade krijgt toebedeeld. Adams noemt het stuk een grootschalig romantisch symphonie-concert, voortgekomen uit de werken van Sibelius, Prokofjev, Bartók en Berg.

Grootschalig is het zeker, met een lengte van bijna vijftig minuten. Met Sheherazade.1 van Rimski-Korsakov, waarnaar de titel een lange neus trekt, vertoont het werk, behalve zijn lengte, geen enkele verwantschap. Adams heeft hier de muziek gecomponeerd die weergeeft wat er onder het vernis van Rimski's romantische klanken schuilging.

Parallellen met de actuele MeToo beweging liggen voor de hand, maar toen Adams dit werk voor Leila Joseficz schreef waren de sociale media daar nog niet mee bezig. De onderliggende gedachte is dezelfde, in de woorden van de componist: 'I find Leila a perfect embodiment of that kind of empowered strength and energy that a modern Scheherazade would possess.'

Sheherazade.2 is het derde grootschalige werk voor viool en orkest van Adams, na het vioolconcert voor Gidon Kremer en The Dharma at Big Sur voor elektrische viool. Van laatstgenoemd werk gaf Leila Josefowicz een overweldigende uitvoering in de ZaterdagMatinee met de componist als dirigent, een concert om nooit te vergeten.

Het label Nonesuch heeft zich vanaf het prille begin met hondentrouw bekommerd om de werken van John Adams, en heeft zich daarbij nooit druk gemaakt over de lengte van de cd's. Hier heeft de koper geluk, met bijna vijftig minuten kwaliteitsmuziek. Voeg daaraan toe het onovertroffen spel van Leila Josefowicz - vlekkeloze intonatie - en de geïnspireerde directie van David Robertson en zijn in Adams gepokt en gemazeld orkest, en de uitkomst is duidelijk: Rimski-Korsakov heeft competitie gekregen.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links