CD-recensie

 

© Paul Korenhof, augustus 2006

 

Wagner: Tannhäuser, ouverture - Parsifal, Vorspiel zum 1. Aufzug & Suite aus dem 3. Aufzug - Tristan und Isolde, Vorspiel & Liebestod.

Zweeds Radiokoor, Berliner Philharmoniker o.l.v. Claudio Abbado.

DG 474 377-2


Soms treft een uitvoering je midscheeps. Dan blijft een cd in de speler zitten (en vind je het jammer dat het geen goede lp is), dan gaat de volumeknop op oorlogssterkte en dan mogen de buren aan twee kanten meegenieten. Liefst midden in de nacht, in onze door geluid vervuilde samenleving de beste tijd voor Mozart, Mahler en Wagner: de telefoon van de haak, de pc uit (dat ellendige geluid van die koeling...), de kat naar buiten en eventuele huisgenoten naar bed. Heel even lijkt het zo of rust en stilte nog bestaan, en als dan de Berliner Philharmoniker onder leiding van Claudio Abbado het voorspel uit Parsifal inzetten, krijgt die muziek voor één keer in de huiskamer eenzelfde impact als in het Bayreuther Festspielhaus en besef je weer dat Wagner de grote magiër was. Maar dan heb ik het dus wel over Claudio Abbado, een dirigent die lijnen kan trekken en lange climaxen kan opbouwen als geen ander, wiens naam synoniem is voor perfecte afwerking en maximale doorzichtigheid, en die steeds opnieuw muziek de diepst mogelijke bezieling kan geven.

Of ik nu terugdenk aan zijn Mahler III indertijd met Christa Ludwig en het (K)CO, zijn Mahler IX tijdens het Mahler Feest, zijn onnavolgbare Verdi's met het Scala-ensemble, zijn Wozzeck en Khovansjtsjina in Wenen, zijn Boris Godoenov in Salzburg - het waren allemaal onvergetelijke ervaringen die voor het merendeel gelukkig ook voor het nageslacht bewaard zijn gebleven. En bij dat alles groeide bij mij het gevoel dat hij zich aan het ontwikkelen was tot de ideale dirigent voor Parsifal, niet alleen Wagners delicaatste partituur, maar ook een werk waarin meer zuidelijke vooral Belliniaanse gloed lag dan in één van zijn andere opera's - en iedereen die erbij is geweest, herinnert zich nog altijd die magische Bellini die een jonge Abbado hier in de jaren zestig dirigeerde! Het voorspel, evenals de fragmenten uit Tristan und Isolde live opgenomen in november 2000 in Berlijn, zindert van magie en intensiteit, en doet hevig naar meer verlangen.

Dat 'meer' is er hier in de vorm van een ruim 25 minuten durende suite die de Karfreitagszauber, de Verwandlungsmusik III en de finale met elkaar verbindt in één grootse boog waaraan ook het Zweeds Radiokoor meewerkt. Het zal vermoedelijk alles zijn wat Abbado ons op dit punt te bieden heeft, want een complete Parsifal zit er gezien zijn lichamelijke conditie waarschijnlijk niet meer in en we moeten het dus doen met deze grootse opname uit Salzburg (2000).

Helaas heeft ook de uitvoering van Tristan und Isolde in Salzburg (1999) niet geresulteerd in een complete uitgave, en wie deze aangrijpende opname van Vorspiel & Liebestod beluistert, kan dat alleen maar heel diep betreuren. De opening van deze cd met Tannhäuser is doet voor dit alles niet onder. Hier krijgen de Berliner Philharmoniker alle kans hun virtuositeit te laten schitteren, terwijl Abbado met groots gemak hele dirigentengeneraties naar de zijlijn schuift. De cd stamt al uit 2003, dus het is raadzaam niet al te lang met de aanschaf ervan te wachten.!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links