Mercadante: Maria Stuarda, Regina di Scozia.

Judith Howarth (Maria Stuarda), Jennifer Larmore (Olfredo), Colin Lee (Ormondo), Manuela Custer (Carlo), Pauls Putnins (Ferrando).

Geoffrey Mitchell Choir, Philharmonia Orchestra o.l.v. Antonello Allemandi.

Opera Rara ORR241

---

Een van de grote verdiensten van het Britse 'belcantolabel' Opera Rara is de aandacht die het in de loop der jaren heeft besteed aan de componist Saverio Mercadante (1795-1870), ooit een van de groten van het Italiaanse operatoneel, maar tegenwoordig alleen nog maar een bekende naam voor ingewijden. Een bijkomend positief punt is het feit dat die aandacht niet kritiekloos is. In de begeleidende boekwerken (bij Opera Rara mag je niet mer spreken van 'cd-boekjes') wordt niet alleen aandacht besteed aan de kwaliteiten en de positieve punten, maar wordt meestal ook uitvoerig ingegaan op de redenen waarom Mercadantes muziek in de vergetelheid is weggezakt. In het geval van Maria Stuarda, Regina di Scozia wordt zelfs duidelijk gesteld dat het werk dramaturgisch uiterst zwak is. De oorzaak daarvan gezocht moet worden in een ongeloofwaardig libretto, waarvan de grondtekst anoniem is, maar waaraan vervolgens door diverse anderen bijdragen zijn geleverd. Het verhaaltje heeft weinig om het ljf. We ontmoeten de Schotse koningin Mary Stuart in de eerste fase van haar regering, dus vóór haar grote conflict met Elizabeth I, zelfs nog vóór haar huwelijk met Henry Darnley, die vermoedelijk model stond voor de Earl of Lennox (Olfredo in deze opera). Mary Stuart en Lennox vormen hier een liefdespaar op het moment dat Mary's troon bedreigd wordt door drie intriganten. Het hele verhaal komt erop neer dat deze drie boosdoeners er bijna in slagen Mary van de troon te stoten, maar dat zij met behulp van Olfredo op het laatste moment toch nog zegevierend uit het conflict tevoorschijn komt.

Veel kon Mercadante ook niet met dit libretto, althans niet veel meer dan proberen voor zijn solisten zo dankbaar mogelijke muziek te schrijven, maar daarin is hij zeker geslaagd en bij vlagen breekt er zelfs dramatiek door de noten heen. Die vlagen werden door Opera Rara bijeengebracht op een cd met ruim vijf kwartier hoogtepunten, opgenomen in april 2005 in de Abbey Road Studios met een bezetting van bekende en minder bekende solisten. Algemeen is daarbij een duidelijke hang naar het Italiaanse bel canto en de ereprijs gaat naar de mezzosopraan Jennifer Larmore, die hier als Olfredo ook de interessantste muziek te zingen heeft. Judith Howard voegt daar een capabele titelrol aan toe (hoewel ik graag een sopraan met een iets breder timbre en ook meer kleuren had gehoord). Verreweg de interessantste van de drie schurken is de travestierol van Carlo, een 'Primate of Scottland', hier met veel flair gezongen door de mezzosopraan Manuela Custer. Verder horen we uitstekend ebijdragen van het Geoffrey Mitchell Choir en het Philharmonia Orchestra, terwijl het geheel vakkundig maar soms met net iets et weinig voorwerk wordt geleid door Antonello Allemandi. Zoals ik al aanduidde, is de presentatie wederom een lst voor de verzamelaar. Op dat punt laat Opera Rara nog altijd alle andere labels achter zich - vèr achter zich!