CD-recensie

 

© Maarten 't Hart, oktober 2007


Prokofjev: Symfonie nr. 5 in Bes, op. 100 - Symfonie nr. 7 in cis, op. 131.

Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks o.l.v. Klaus Tennstedt.

Hänssler PH05003 • 77' •


Klaus Tennstedt gaf zijn laatste concert in 1994, toen hij in Oxford een eredoctoraat kreeg. Vier jaar later overleed hij aan een slopende ziekte. Dit zijn opnamen die al in 1977 werden gemaakt, maar kwamen pas enige tijd geleden op de markt. De reden ervan is mij een raadsel, want hier is geen sprake van prachtige vertolkingen, integendeel. Het is al met al zelfs bedroevend, waaraan de opname in de eerste plaats debet is. Het is alsof wordt geluisterd naar een oude mono-plaat uit de jaren vijftig! Het orkest zit pal op de microfoons, het geluid kan nergens heen, knalt bikkelhard en zonder enige verfijning uit de luidsprekers. Maar daarnaast gebiedt de eerlijkheid te zeggen dat orkest noch dirigent enige affiniteit met deze muziek hadden. Het openingsdeel van de Vijfde klinkt log en zonder enige nuance. Bij het tweede deel heb je het gevoel alsof grizzlyberen een klompendans uitvoeren. Het prachtige Adagio mist de schrijnende klank die toch zo typerend is voor deze magische muziek. De finale wordt bot neergezet. De Zevende is een omstreden werk (‘voor kinderen’), maar als dit vrolijke stuk goed wordt uitgevoerd, valt er toch veel plezier aan te beleven. Maar deze uitvoering ontbeert joyeusheid, sprankeling, zwierigheid. Andermaal maken de grimmige grizzlyberen hun opwachting, en nu het hele werk door.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links