![]() CD-recensie
© Maarten 't Hart, september 2006
|
Elgar: Orgelwerken (compl.). John Butt (orgel). Elgar heeft weinig voor orgel gecomponeerd. Het bekendste werk is de Sonate op.28 uit 1892. Daarnaast vinden we de zeven Vesper Voluntaries op.14 uit l890, waarvan ik verder geen opnamen ken, plus de Cantique op.3 nr. 1 uit 1879 en het Loughborough Memorial Chime uit 1925, eveneens - voor zover ik weet - nooit eerder opgenomen. Van de Seven Suite maakte Ivor Atkins een orgelbewerking die vaak als de Tweede orgelsonate op. 87b wordt opgevoerd. Voor een organist is het niet eenvoudig van deze minder interessante opusnummers uit Elgars oeuvre iets te maken. Butt is een zeer bekwaam organist en heeft het machtige instrument uit King's College Chapel in Cambridge tot zijn beschikking. Toch weet hij, hoe geraffineerd hij ook omgaat met de zwelkast en hoe vernuftig hij ook registreert, van de Eerste sonate lang niet zo'n overtuigende interpretatie te geven als Herbert Sumsion op het orgel van Glouchester Cathedra! (EMI). Het klankbeeld is te diffuus; de soms toch verrassende thematiek wordt onvoldoende geprofileerd. Ook de andere werken verdrinken in weliswaar fraaie, maar onvoldoende transparante klanken. Alleen de Tweede sonate klinkt opeens helderder, en met een markanter ritmisch profiel. Maar hier geldt weer het bezwaar dat de orkestversie ervan als Seven Suite zo fraai geïnstrumenteerd is, dat de orgelversie daarbij ver achterblijft. index |