Rimski-Korsakov: Shéhérazade opus 35 - Symfonie nr. 2 (Suite) op. 9 (Antar) - Capriccio espagnol op. 34 - Pianoconcert in cis, op. 30 - Tsaar Saltan Suite op. 57 - Sadko op. 5 - Ouverture 'Russisch Paasfeest' op. 36 - Ouverture 'De Tsarenbruid' - Suite 'Pan Voyevoda' - Suite 'Kerstavond' - Ouverture over Russische thema's op. 28 - Suite 'Het Sneeuwmeisje' - Symfonie nr. 1 in e, op. 1 - Fantasie over Serbische thema's op. 6 - Symfonie nr. 3 in C, op. 32.

Noriko Ogawa (piano), Markus Gundermann (viool), Malaysian Philharmonic Orchestra o.l.v. Kees Bakels.

BIS-CD-1667/68 (4 cd's)

---

Op 17 augustus 1988 gaf het Malaysian Philharmonic Orchestra in de speciaal voor dit doel in Kuala Lumpur gebouwde concertzaal zijn oprichtingsconcert onder zijn eerste chef-dirigent, de Nederlander Kees Bakels. Voor zowel de zaal, - gebouwd in het complex met de immense Twin-towers die van heinde en verre zichtbaar zijn - als het orkest staat de Maleise oliefirma Petronas garant. Sedertdien heeft dit orkest zich tot een ensemble van gewicht ontwikkeld. Een orkest dat, naast het onder Edo de Waart staande Hong Kong Philharmonic en het Singapore Symphony Orchestra tot de toonaangevende symfonieorkesten van Azië behoort. Evenals het SSO staat ook het MPO onder contract bij het Zweedse kwaliteitslabel BIS, voor wie laatstgenoemd gezelschap onder meer een vijftal cd's met orkestwerken van Rimski-Korsakov vervaardigde die zonder reserve tot beste uit de catalogus mogen worden gerekend en nu op vier cd's zijn heruitgegeven in een spotgoedkope box.

Natuurlijk, van 'Shéhérazade' bestaan er spraakmakende registraties zoals die onder Fritz Reiner uit Chicago (RCA), Kirill Kondrashin met het KCO (Philips) alsmede niet te vergeten die met de Wiener Philharmoniker onder André Previn (Philips) en dan sla ik nog een hele hoop belangrijke over. Maar het MPO en Bakels kunnen zich te midden van dit gezelschap gemakkelijk handhaven. Hun 'Shéhérazade' klinkt uiterst idiomatisch met binnen een vloeiend tempoverloop in het derde deel exquise en gedurfde rubati. Is dat al een hele prestatie, een van de andere redenen om deze set onverwijld aan te schaffen is ongetwijfeld de superieure vertolking van het symfonische suite 'Antar' (oorspronkelijk Rimski's Tweede symfonie, maar later tot Symfonische suite omgewerkt), waarvan ik het niveau gelijkstel met die van Svetlanov (BMG/Melodyia), die aanzienlijk bredere tempi neemt, speciaal in de hoekdelen. Daar staat het niet minder overtuigende spel van het Maleise orkest tegenover en de fabuleuze opnametechniek.

Al luisterende naar de orkestwerken op deze ultiem gevulde cd's - de derde met een speelduur van ruim 82 minuten! - die samen goed zijn voor vijf uur muziek, verbaas je je erover dat veel van die stukken zo weinig op de lessenaars van de meeste orkesten prijken. Neem de Suite 'Kerstavond' waarin zelfs akkoordopeenvolgingen de revue passeren die niet alleen Rimski's leerling Stravinsky, maar ook zelfs Messiaen tot de verbeelding moeten hebben gesproken. Zeker zo boeiend is de Suite met materiaal van de opera 'Pan Voyevode' waarin niet alleen wordt gezinspeeld op Chopin, maar ook op Wagner, uit wiens 'Das Rheingold' op een bijzonder verrassende wijze wordt geciteerd, zonder dat het citaat echter als zodanig werkt.

Dat de aandacht tijdens het beluisteren van deze cd's geen moment verslapt - ook niet gedurende het (overigens prachtig door Ogawa gespeelde) niet bijster sterke Pianoconcert - is niet alleen toe te schrijven aan de verrichtingen door Bakels en het Maleise orkest die onafgebroken op de punt van hun stoel musiceren, maar ook aan de kwaliteit van de opname: vol diepte, de instrumenten- en instrumentengroepen mooi los van elkaar en dit alles binnen een schier onbegrensde dynamiek. Wie eens grondig kennis wil maken met het orkestrale oeuvre van Rimski-Korsakov weet nu wat hem of haar te doen staat. Uitstekend begeleidend essay van Andrew Huth.