![]() CD-recensie
© Kees de Leeuw, november 2008 |
||
Tsjaikovski: Vioolconcert in D, op. 35 - Souvenir d’un lieu cher op. 42 (bewerking Alexandru Lascae). Janine Jansen (viool), Mahler Chamber Orchestra o.l.v. Daniel Harding. Decca 480 1498 • 53' •
Dat Janine Jansen erg geliefd en commercieel succesvol is, blijkt wel uit de ontvangst van haar cd met het vioolconcert van Tsjaikovski. Al op de dag van de release van de cd werden er al zoveel verkocht dat de cd bekroond werd met goud. Er was vooraf grote publiciteit aan geschonken en voorintekening was mogelijk. Het voordeel van voorintekening heeft vele klanten al verleid eer ze een noot muziek van deze opname hadden gehoord. Het profijt kon bestaan uit een gesigneerde cd, het winnen van een concert, een extra DVD rond de opname of zelfs een optreden van Janine Jansen bij de koper thuis. Het is karakteristiek dat haar naam groter op de voorkant van het cd-boekje staat die van de componist. Ja, alles wat Janine aanraakt lijkt te veranderen in goud. Het vioolconcert van Tsjaikovski spelen is bepaald geen kleinigheid. Zelfs Jansen lukte het niet op 13-jarige leeftijd. Nog geen 10 jaar later was ze al zover dat Valery Gergiev met zijn Kirov Orkest haar uitnodigde om het concert te spelen. Het werd een grote triomf en een later concert in Londen onder Vladimir Ashkenazy was zo geslaagd, dat ze bij Decca een platencontract kreeg. In februari 2008 viel ze bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest met Valery Gergiev zo succesvol in dat de teleurstelling over het afzeggen van de geplande solist Maxim Vengerov snel vergeten was. Kortom, ze heeft de nodige ervaring met het concert dat ze zelf als “lang, emotioneel, technisch virtuoos”maar “geen depressief”of larmoyant stuk beschrijft. De kritiek van enkele tijdgenoten van de componist dat het stuk onspeelbaar was of zelfs geen muziek was, maar stonk, is reeds lang verstomd. Jansen en velen voor haar bewezen dat het stuk wel speelbaar is, en hoe veeleisend ook, het lijkt haar moeiteloos af te gaan. De technische virtuositeit is geen probleem voor Jansen, en verder lijkt ze alle klankkleuren te beheersen. Of ze nu bijzonder zacht intiem fluisterend speelt of met een zeer fel fortissimo, ze doet het zeer overtuigend en met groot enthousiasme. Het doet de compositie, een stuk met veel uitersten, recht. In de rustige delen ademt het een intieme sfeer, waar de keuze van een kamerorkest als begeleiding goed bij past. Het Mahler Chamber Orchestra onder leiding van Daniel
Harding voegt naar mijn mening weinig toe. Gelukkig
hoeft de luisteraar niet voor overdreven massaal orkestraal
geweld te vrezen, maar van de dirigent lijken weinig
ideeën te komen. Hoe voortreffelijk het orkest
op zich zijn mag, het blijft wat beperkt tot braaf begeleiden
en komt niet altijd voldoende tot een dialoog met de
soliste. Bovendien is de zogenaamde live-opname een
mengeling van concerten en repetities en een enkele
maal, met name bij de houtblazers, lijkt deze mix van
verschillende opnamen niet helemaal optimaal gelukt.
Positief is dat orkest en dirigent zich dienstbaar opstellen
aan componist en soliste. Verder is de opname in het
Auditorio de Galicia in Santiago de Compostela goed
te noemen, zonder dat dit nu een echt bijzondere concertzaal
blijkt te zijn. index | ||