![]() CD-recensie
© Kees de Leeuw, september 2018
|
De Duitse violiste Nina Reddig viel al snel positief op tijdens haar studies in Essen bij Vesselin Paraschekevov en in Parijs bij Jean-Jacques Kantorow. Nog voor zij met onderscheiding afstudeerde in 2007, doceerde ze al aan haar eigen Folkwang Hochschule in Essen. Sinds 2011 doceert zij in Bremen. Ook trad ze tijdens haar studie op als concertmeester bij het symfonieorkest van Aken. Later vervulde ze bij meer orkesten deze rol. Reddig kreeg tal van onderscheidingen en trad al vaak als soliste op, onder meer bij het symfonieorkest van de Bayerischen Rundfunk. Andere hoogtepunten waren uitnodigingen voor optredens met het Chamber Orchestra of Europe onder Harnoncourt en Haitink. In 2015 startte zij het Langenberg Festival - Kammermusik zwischen Rhein und Ruhr. In september 2018 vindt de vierde editie plaats waar zij optreedt als lid van een pianotrio maar ook optreedt met de in Duitsland de gevierde acteur Michael Mendl, die gedichten voordraagt. Tijdens het festival wordt de cd De Profundis gepresenteerd. Nina Reddig kiest niet voor de gemakkelijkste weg met haar eerste solo cd. Ze speelt werken die zij benoemt als universeel, waar(achtig) en maatgevend. De sonate die Bartók tegen het einde van zijn leven componeerde op verzoek van Yehudi Menuhin vergt alles van de musicus maar vraagt ook intense aandacht van de luisteraar. De schrijnende heimwee en eenzaamheid van de zieke componist die ontheemd en arm in Amerika verbleef klinkt in bijna elke noot. Reddig speelt schijnbaar moeiteloos en met een brandende intensiteit. Heel expressief en het lijkt bijna of haar enorme concentratie overgaat op de luisteraar. index |
|