CD-recensie
© Jan de Kruijff, november 2006
 |
|
Magdalena Kozená: Mozart-aria's
Le nozze di Figaro:
‘Giunse alfin il momento – Deh vieni, non tardar’;‘Voi che sapete’; Non so più cosa son, cosa faccio’.
Così fan tutte:
‘In uomini, in soldati’;‘Ei parte…Senti!..Ah no! – Per pieta’;‘È amore un ladroncello’.
La clemenza di Tito:
‘Non più di fiori vaghe catene’.
Idomeneo:
‘Quando avran fine ormai – Padre, germani, addio’.
Concertaria's:
‘Giunse alfin il momento – Al desio di chi t’adora’ KV 577 - ‘Vado ma dove? O Dei!’ KV 583 -
‘Alma grande, e nobil core!’ KV 578.‘ -
'Ch’io mi scordi di te?’ KV 505.
Magdalena Kozená (mezzosopraan), Jos van Immerseel (pianoforte- KV 505),
Orchestra of the Age of Enlightenment o.l.v. Simon Rattle.
Archiv Produktion 477.627-2 • 68' •
Sinds in 1997 haar eerste, als proefballon om een opnamecontract te krijgen, gemaakte cd met aria’s van Bach verscheen (Archiv 457.367-2), produceerde Kozená de ene na de andere prachtopname in heel veelsoortige genres: barokmuziek van Rameau en Händel, Mozart-opera, Franse opera aria’s, Opera aria’s van Gluck, Mozart en Myslivecek, liederen van Dvořák , Janáček , Martinů, Britten, Ravel, Respighi, Schulhoff en Sjostakovitsj. En ook hier verbluft ze weer heel positief.
Zonder de gegevens bij dit plaatje eerst te hebben gezien, constateerde mijn vrouw die haar zangopleiding een halve eeuw geleden genoot blij verbaasd: “Dat is heel wat anders en stijlvoller dan wat ik leerde.” Geen wonder want natuurlijk is gebruik gemaakt van de Neue Mozart Ausgabe en worden in ‘Voi che sapete’ de versieringen van Domenico Corri gevolgd.
Uit Figaro zingt de mezzo niet alleen voor de hand liggende aria’s van Cherubino, maar ook een tweetal van Susanna, waaronder ‘Giunse alfin il momento – Al desio di chi t’adora’ KV 577 die 29 augustus 1798 de bekende aria ‘Deh vieni non tardar’ verving. Interessant verder ook ‘Vado ma dove’ KV 583, bedoeld als Einlage voor Madama Lucilla in Solers Il burbero di buon core en ‘Alma grande’ KV 578 voor Cimarosa’s I due baroni di Rocca Azzurra. Uit Così lichtte de zangeres elk een aria van Despina, Fiordiligi en Dorabella.
Het authentieke karakter van de uitvoeringen wordt geaccentueerd door de inbreng van het Engelse orkest met hulp van fortepianist Van Immerseel en een mooi aandeel van bassethoornist Anthony Pay (in de aria van Vitellia uit Titus).
Al die onderling nogal verschillende rollen – van het kamerkatje Despina tot de verwarde Vitellia via de liefdeszieke Cherubino – krijgen, gelicht uit hun grotere verband grote, overtuigende zeggingskracht. De Tsjechische, hier op cd voor het eerst optredend met naar nieuwe echtgenoot waarmee ze ook in muzikaal opzicht een hechte band lijkt te hebben, toont meer verinnerlijking en brengt meer nuancering aan dan de ook geweldige, maar duidelijk meer extroverte, op virtuositeit gerichte Bartoli (Decca) in dit repertoire. Coloratuur trapezewerk geeft haar geen problemen en met haar hoge mezzo kan ze inderdaad met evenveel gemak en glans mooi sopraan- en mezzorollen aan. Ruim een uur pure vocale geneugten op het hoogste niveau. Nu nog Kozená in deze nieuwe rollen in volledige opera’s graag.