CD-recensie
© Jan de Kruijff, januari 2007
 |
Bruckner: Symfonie no. 7 in E.
Wiener Philharmoniker o.l.v. Nikolaus Harnoncourt.
Teldec 3984-24488-2 • 60' •
Harnoncourt die jarenlang een haat/liefde verhouding had met de Weners (ook als Operaorkest) en die voor zijn eerste opname met dat orkest uitgerekend met een Brucknersymfonie op de proppen komt. Meteen blijkt: beter en hechter had de samenwerking tijdens deze ‘live’ opname in de Wiener Festwochen nauwelijks kunnen zijn. Harnoncourt behandelt – vergeef de manke beeldspraak – als een driedimensionaal berglandschap op museumzaalformaat waar de beschouwer omheen kan lopen en niet als een tweedimensionaal schilderij van zo’n landschap waar men voor kan gaan staan. Het orkest in topvorm geeft het niet te grandioos aangepakte eerste deel een bloeiende lyrische inhoud mee; ook het Scherzo en de finale slaagden prachtig. Hooguit het langzame deel werpt hier wat vragen op, is nogal slepend en onvoldoende spannend. Maar als geheel is het een bijzonder geslaagde onderneming, alleen al vanwege het prachtige orkestspel rijp voor een plek aan de top, die o.a. wordt ‘bevolkt’ door Wand (RCA 74321-34162-2), Haitink (Philips 446.580-2) en Karajan (DG 439.037-2 of EMI 566.095-2).