CD-recensie
© Jan de Kruijff, december 2006
 |
Brahms: Vioolconcert in D, op. 77 - Pianotrio nr. 1 in B, op. 8 - Vioolsonate nr. 1 in G, op. 78 - nr. 2 in A, op. 100 - nr. 3 in d, op. 108.
Viktoria Mullova (viool), Heinrich Schiff (cello), André Previn en Piotr Anderszewski (piano), Berliner Philharmoniker o.l.v. Claudio Abbado.
Philips Classics 475.7454 (2 cd’s) • 2.21' • (1992/93/95)
Oude wijn in nieuwe zakken. Maar wat voor wijn! De bewuste opnamen dateren uit de eerste helft van de jaren negentig en verschenen toen op drie afzonderlijke cd’s: de ‘live’ opname van het vioolconcert uit Tokio op Philips 438.998-2, de drie vioolsonates op 446.709-2 en het pianotrio met Beethovens Aartshertog Trio op Philips 442.123-2. Met weglating van die Beethoven past het geheel keurig op een cd-dubbelaar voor € 24,-.
Misschien is Mullova’s interpretatie van het concert niet helemaal in de klasse van een Vengerov (Teldec 0630-17144-2), Bell (Decca 441.811-2) of Kremer (Teldec 0630-13137-2), maar hij is altijd nog wel bovengemiddeld in de klasse van Mutter (DG 474.569-2), Hahn (Sony SK 89649) en Udagawa (Chandos CHAN 8974) om me tot de damesinterpreten te beperken, hoewel dan natuurlijk ook de waardevolle historische opnamen van Neveu (EMI 761.011-2), Martzy (Testament SBT 1037) en Haendel (Testament SBT 1038) niet vergeten mogen worden.
In het eerste pianotrio hebben we hier de evenknie van wat Dumay/Wang/Pires (DG 447.055-2) lieten horen en bij de vioolsonates wordt de grootste concurrentie geboden door Perlman/Ashkenazy (Decca 566.893-2), Frank/Serkin (Decca 455.643-2) en opnieuw Dumay/Pires (DG 435.800-2) en de ‘Brahms light’ van Capuçon/Angelich (Virgin 545.731-2). De eindbalans is zeker qua prijs/kwaliteitverhouding dus best goed. Ook aan de opnamekwaliteit mankeert weinig.