CD-recensie
© Jan de Kruijff, april 2006
 |
Brahms: Symfonie nr. 1 in c, op. 68 - nr. 2 in D, op. 73 - nr. 3 in F, op. 90 - nr. 4 in e, op. 98 - Tragische Ouvertüre op. 81 - Serenade nr. 2 in A, op. 16 - Dubbelconcert voor viool, cello en orkest in a, op. 102.
Gordan Nikolic (viool), Tim Hugh (cello), London Symphony Orchestra o.l.v. Bernard Haitink.
LSO Live LSO0070 • 4.05 • (4 cd’s)
Live-opname: mei 2003 & juni 2004, Barbican, Londen.
In mei 2003 en 2004 gaf Haitink met het Londens Symfonieorkest in het Barbican een Brahms-cyclus die meteen door James Mallinson als producent en Jonathan Stokes als balance engineer werd vastgelegd. Het resultaat verscheen eerder op vier separate plaatjes (LSO 0043/5 en 0047) en is nu tegen een aanlokkelijke prijs gebundeld.
De vorige, iets anders samengestelde Brahms-cyclus van Haitink uit begin jaren zeventig met het Concertgebouworkest was iets anders van samenstelling en bevatte niet het Dubbelconcert, maar wel de Akademische Festouvertüre en beide Serenades (Philips 432.510-2 of 442.068-2 4 cd’s). De Serenade opname dateerde echter al uit 1958. Of toen in Londen meer orkestwerken van Brahms werden uitgevoerd en opgenomen, blijft ongewis. De vierde cd in dit album met slechts de na 41’24” afgelopen Vierde symfonie heeft een uitgesproken korte speelduur.
Aan Haitinks Brahmsopvatting is in de tussenliggende jaren weinig veranderd; hij ging – net als in zijn latere Bruckner uit Wenen en Mahler uit Berlijn – wat bezonnener te werk. Het orkestspel in Amsterdam is licht te prefereren boven dat in Londen (vergelijk de strijkersgloed en de fluiten). De grote winst schuilt hier in een veel levendiger, jeugdiger uitgevoerd Serenade met zijn belangrijke blazersbijdragen en in het Dubbelconcert met vermoedelijk bekwame solisten van de eerste lessenaars. Eveneens heel positief is Haitinks sympathieke nu eens volgzame, dan weer doortastende begeleiding in het Dubbelconcert. De met milde klank agerende violist en de stoerder cellist bieden heel fraaie, goed geïntegreerde solobijdragen.
Eigenlijk kregen de vier symfonieën in Amsterdam een iets duidelijker profiel. Maar ook hier is veel moois te horen in beslist idiomatische verklankingen. Vergelijk het klinkend resultaat zo mogelijk maar met die oudere opnamen en met de recentere van Harnoncourt (Teldec 0630-13136-2), Sanderling (RCA 74321-30367-2), Abbado (DG 435.683-2) en Karajan (DG 453.097-2). Het prijsvoordeel is geheel aan de kant van LSO.