Händel: Orgelconcerten op. 4 nr. 1-6.

Ottavio Dantone (orgel), Accademia Bizantina o.l.v. Ottavio Dantone.

L'Oiseau Lyre 478 1465 • 77' •

 

 

 

 

---

Veel is er veranderd in de barokke uitvoeringspraktijk sinds de opnamen van Handels orgelconcerten met Karl Richter, Simon Preston en Albert de Klerk op grammofoonplaat verschenen, hoewel de frisse en onopgesmukte uitvoeringen van laatstgenoemde twee organisten er nog altijd goed mee door kunnen. Om 'bij te blijven' kocht ik in de jaren '90 de 'authentieke' vertolkingen van The Brandenburg Consort o.l.v. Roy Goodman op Hyperion, met als solist Paul Nicholson op het orgel in de St Lawrence Church in Whitchurch, ooit door Handel zelf bespeeld. In de praktijk kwam deze in mijn oren wat steriele uitvoering zelden uit de kast. wèl die van Karl Richter op Archiv, hoewel zijn uitvoeringspraktijk nogal ver af ligt van wat Handel voor ogen stond, en mijn Baarnse platenhandelaar mij dan ook niet begrijpend aankeek toen ik ze hem een jaar of wat geleden liet bestellen.

De splinternieuwe uitvoering van Handels Opus 4 door Ottavio Dantone en zijn kleine Accademia Bizantina (16 à 18 musici) klinkt bepaald niet academisch maar fris en spontaan. Vroeger kon ik me niet voorstellen hoe Handel de aandacht vasthield van zijn publiek, dat na het aanhoren van de eerste akte van een oratorium wellicht even de benen wilde strekken. Maar als je de Improvvisazione hoort waarmee Dantone het Concerto nr. 3 in g (HWV 291) opent, begrijp je meteen dat aller ogen meteen op Handel gericht moesten zijn, want met een improvisatie als deze trek je onmiddellijk de aandacht, zelfs op een relatief klein orgel. Ook het Concerto nr. 5 in F (HWV 293) opent met een improvisatie.

	Het Kristian Wegscheider-orgel in de Bartholomäuskirche, Halle an der Saale

Het orgel dat voor deze opname wordt gebruikt, is een zes-stems positief dat in 2007 is gebouwd door de Orgelwerkstatt van Kristian Wegscheider in Dresden, in de stijl van een Boheems 'Kleinorgel'. Het staat in de Bartholomäuskirche in Handels geboorteplaats Halle an der Saale en klinkt prima in balans met het Italiaanse ensemble, mede dankzij de ideale, niet te ruime akoestiek van die kerk.

De organist speelt beslist meer noten en versieringen dan er in de partituur staan, maar het klinkt nergens uitsloverig. Zijn improvisaties en cadenzen sluiten volmaakt bij Handels idioom aan. Het in 1983 in Ravenna opgerichte ensemble, dat sinds 1996 onder leiding staat van zijn klavecinist Ottavio Dantone, speelt fijnzinnig, alert en 'op de punt van de stoel'. De opname is mooi breed en erg realistisch, alsof je op de eerste rij zit en de musici zich in een halve kring vóór je bevinden en het orgel tussen hen in staat. Je kunt de instrumenten allemaal goed onderscheiden maar toch klinkt het als één geheel. Ook aardig om eens een luit te horen meespelen in het vijfde concert. Hier geen gekunstelde 'dubbing' zoals bij de opnamen van Egarr maar een eerlijke opname zoals het hoort.

Een aangename uitvoering die hopelijk snel een vervolg krijgt!