CD-recensie
© Emanuel Overbeeke, april 2017
Stravinsky: Fanfare for a new theatre - Double canon - Epitaphium - The Soldier's Tale Maxwell Davies: Canon ad honorem Igor Stravinsky - Canon in memoriam Igor Stravinsky Birtwistle: Choral from a toy shop - for Igor Stravinsky (versie voor blazers) - Choral from a toy shop - for Igor Stravinsky (versie voor strijkers) - Tombeau in memoriam Igor Stravinsky Harriet Walter (verteller), Sir Harrison Birtwistle (soldaat), George Benjamin (duivel), Royal Academy of Music Manson Ensemble o.l.v. Oliver Knussen Linn CKD 552 • 70' • Opname: februari 2016, Maltings, Snape (VK) |
 |
De persoon Brahms had, anders dan men misschien bij zijn muziek zou denken, veel gevoel voor humor. Mozart noemde hij eens het ergste dat elke componist had kunnen overkomen. Een eeuw later had hij hetzelfde kunnen zeggen bij Stravinsky. Wat moet je immers als schepper wanneer god net langs is geweest?
Wat de Engelse componisten op deze cd nog redt (ik geef toe, dit klinkt zeer oneerbiedig, maar wat is een 8, toch geen slecht cijfer, als de concurrent telkens een 10+ aflevert?) is de directe relatie die deze Engelse componisten in deze stukken wilden leggen met hun voorbeeld. Hoe meer hun stukken lijken op die van Stravinsky, hoe beter ze zijn. Soms overheerst in hun miniaturen een Victoriaanse en Edwardiaanse weemoed, alsof Elgar is overgoten met een modernistische saus en alsof hun muziek daardoor meer nationaal dan persoonlijk is geworden.
In zekere zin ook gedeeltelijk stravinskyaans is deze versie van Histoire du soldat. Doordat we niet de concertsuite krijgen, maar het complete werk door een ensemble met vertellers, komt de nadruk te liggen op het woord, ten eerste dankzij de uitstekende vertaling van Ramuz' Franse tekst en de voordracht van twee componisten die ook als sprekers kunnen overtuigen (Harriet Walter is een professionele voordrachtkunstenares) en ten tweede doordat de vertelling zonder muzikaal commentaar zeker de helft van de tijd vult.
Het verhaal, vaak gebracht zonder muziek, duurt zeker zo lang als de muziek en is minder spectaculair dan de muziek. Die muziek plus die van de Engelsen wordt schitterend uitgevoerd: puntig, met de dramatiek meer impliciet dan expliciet, een grote transparantie in de klank en een speelse aanpak van bijzondere momenten. Die versie in deze uitvoering is de grootste attractie van deze cd. Serieuze concurrenten zijn er nauwelijks. Wilt u bij de tekst liever het Franse origineel dan een vertaling (de Nederlandse vertaling van Nijhoff mag er trouwens ook wezen en het verhaal houdt stand in elke taal), dan kunt u uitwijken naar Boulez, al zit u dan wel vast aan een cd-doos.