CD-recensie
© Emanuel Overbeeke, mei 2021
Wolfgang Amadeus Mozart – Sonatas for fortepiano & violin vol. 3 Mozart: Vioolsonate nr. 27 in G, KV 379 - nr. 25 in F, KV 377- nr. 19 in Es, KV 302 - nr. 32 in Bes, KV 454 Isabelle Faust (viool), Alexander Melnikov (piano) |
 |
Soms is jezelf herhalen heel prettig. Dit is de derde cd uit een prachtige serie en de musici werken hoorbaar veel samen. Het beste bewijs daarvan is dat alleen een criticus hoort dat zij uit verschillende speelstijlen komen en dat niemand dit stoort. Faust komt uit het authentieke kamp maar combineert een verfijning in klank en ritme met een nadrukkelijke behoefte aan puls en een grote toon. Melnikov komt van de grote vleugel en doet uiteindelijk hetzelfde. Daarmee demonstreren zij evenals andere musici dat uit het conflict tussen wat ooit stoer de authentieke speelwijze heette en de speelwijze die de authentiekelingen resoluut bestreden, een nieuwe speelwijze is ontstaan waarbij men zich niet afvraagt wat waar vandaan komt maar men zich in bewondering verwondert over de nieuwe klank.
Faust en Melnikov zijn zo resoluut in hun nieuwe aanpak dat ze de verschillende sonates grotendeels op dezelfde wijze aanpakken: de Sonates KV 302 en 379, behorend tot het slechts kort bestaande genre sonates voor piano met begeleiding van viool en vrij intiem klinkend, krijgt dezelfde grootsheid als de Sonate KV 454 die klinkt als instrumentale opera. Het tekstboekje schrijft dat de vroege sonates meer zijn geschreven voor gevorderde amateurs en KV 454 meer voor zeer gevorderden, maar deze musici behandelen alles als muziek voor de besten. Het voordeel daarvan is dat in de vroege de latente dramatiek veel sterker overkomt en de late meer als aus einem Guss. Gelukkig voor ons hebben we na deze drie delen nog wat sonates tegoed.