CD-recensie

© Basia Jaworski, juni 2023
https://basiaconfuco.com

Niet schrikken! Het is geen vreemde uitvoering van – of een variatie op – de Vijfde symfonie van Beethoven maar het begin van de uit 1934 stammende Sinfonietta van Zemlinsky, een werk waarin je de componist amper kunt herkennen. Ergens las ik dat hij met dat stuk zijn grootste critici wilde bewijzen dat hij het in het symfonische genre niet onderdeed voor de drie grote B's: Beethoven, Brahms en Bruckner.

Totale onzin natuurlijk want zijn grootste aantrekkingskracht ligt in zijn eigen idioom: de broeierige, nauwelijks te temmen erotische spanning. En laat de Sinfonietta nou juist die wezenlijke elementen ontberen! Ik heb het werk niet eerder gehoord en denk niet dat ik er vaker naar zal luisteren, wat overigens niet aan de uitstekende uitvoering ligt: want de Finse dirigente Susanna Mälkki heeft er duidelijk affiniteit mee.

Jammer genoeg is de uitvoering van de Sechs Maeterlinck Gesänge niet van hetzelfde niveau. Dat ligt met name aan Petra Lang. Ik ben nooit een groot fan van haar geweest, maar nu klinkt zij, hoe zal ik het zeggen, allesbehalve erotisch? Jammer.

Als een soort ‘toetje' krijgen we het voorspel en de monoloog uit de derde acte van König Kandaules, een opera die Zemlinsky nooit heeft afgemaakt. De monoloog wordt zeer indrukwekkend gezongen door Siegfried Lorenz en het orkest onder leiding van de in 2014 gestorven Gerd Albrecht klinkt gewoon hemels. De opname is al van een poosje terug: 1992.

index