CD-recensie
© Basia Jaworski, december 2022 |
De Finse componist Leevi Antti Madetoja (1887 - 1947) was een man van kleine gebaren. Al vermeldt zijn discografie twee opera's en een paar symfonische werken, zijn roem dankt hij voornamelijk aan zijn liederen en koorwerken. Alhoewel, roem.. Roem is een veel te groot woord, want buiten Scandinavië zijn zijn werken voornamelijk bekend bij een handjevol liefhebbers van het Scandinavische lied, waar ik mezelf toe reken. Zeer blij ben ik dan ook met de cd waarop Gabriel Suovanen bijna 80 minuten vult met Madetoja's pareltjes.
Suovanen is een bariton met een zeer warme en aangename stem en een mooie, afgeronde hoogte. Af en toe had ik het gevoel naar een jonge Thomas Allen te luisteren, wat uit mijn mond een groot compliment betekent. Tot nu toe kende ik alleen die paar liederen, die Jorma Hynninen ooit voor Ondine had opgenomen, waaronder 'Itkisit joskus illoin' ('Sometimes weeping in the evening'), een van de mooiste melancholische liederen die ik ken en die ook van het recital van Suovanen deel uitmaakt. Werd Hynninen begeleid door een groot symfonieorkest, Suovanen heeft alleen een pianist tot zijn beschikking(maar wel een zeer goede: Gustav Djupsjöbacka, die ook verantwoordelijk is voor de zeer informatieve begeleidende tekst), hetgeen de sfeer ook meteen intiemer maakt. index |
|