CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2022 |
Het kan raar lopen. Vanuit het perspectief van de recensent welteverstaan. Lange tijd had ik niets meer van de Nederlandse violist Jeroen de Groot (*1961) gehoord, de winnaar van het Oscar Back Vioolconcours in 1985 en bovendien zeer getalenteerde student van niemand minder dan Herman Krebbers, Sándor Végh (Salzburg) en Ivry Gitlis (Parijs). Met een breed repertoire en een Amati uit ca. 1668 als lijfinstrument laat hij zich op het concertpodium al decennialang gelden. Samen met zijn echtgenote Julia Veerling geeft hij vioolles aan leerlingen vanaf 11 jaar, maar ook aan volwassenen, waarbij het aanvangsniveau en einddoel er niet eens zoveel toe doen. Hij begeleidt ook leerlingen die door een nogal ongelukkig uitgevallen voortraject onzeker zijn geworden en niet alleen muzikaal hulp behoeven. En toch raakte ik het zicht op zijn verrichtingen volkomen kwijt. Toen ik dit spontaan door Zefir toegestuurde nieuwe album uitpakte en mij er vervolgens in verdiepte kreeg ik het schaamrood op de kaken. Ik bleek nogal wat gemist te hebben, waaronder ook het eerste album, Pure Live I, met Bachs sonates en partita's, dat blijkbaar niet meer in de handel is (op de site van Zefir komt deze uitgave niet voor, maar u kunt het in 2016 verschenen album wel op o.a. Spotify vinden). Dit nieuwe album van Jeroen de Groot biedt een fraaie en veelkleurige staalkaart van zowel zijn technisch als interpretatief kunnen, met de aantekening dat het wel uitsluitend live-opnamen betreft die zonder 'patches' zijn uitgebracht. Hij geeft ons een spanningsvolle kijk op Bachs Partita BWV 1002 en de Ciaccona uit de Partita BWV 1004, maar legt net zo overtuigend de verbinding met de beide solosonates van Ysaÿe. En nu ik het toch over verbinden heb, memoreer ik hier tevens zijn sterke betrokkenheid bij de stichting Connect by Music, waarin hij zich samen met Adriaan Kok inzet voor kinderen die wel of niet met hun ouders of andere naaste familie hun land zijn ontvlucht en onder afschuwelijke omstandigheden op Lesbos zijn ondergebracht. Zij hebben op dit zo vaak in het nieuws zijnde eiland de daad bij het woord gevoegd en eenvoudige muziekklasjes opgezet om de gevluchte kinderen in contact te brengen met muziek. Fantastisch en tevens hartverwarmend om deze violist binnen onze landsgrenzen te hebben! index |
|