CD-recensie
© 1999 Aart van der Wal
Wolf: Uit Mörike-Lieder: Elfenlied - Zitronenfalter im April - Auf eine Christblume I en II - Der Gärtner - Er ist's - Denk es, o Seele! - Schlafendes Jesuskind - Auf ein altes Bild - Frage and Antwort - Im Frühling - Gesang Weylas - Die Geister - Nixe Binsefuss. Uit Goethe-Lieder: Blumengruss - Gleich und gleich - Anakreons Grab - Die Spröde - Die Bekehrte - Der Schäfer - Philine - Epiphanias - Nimmer will ich dich verlieren - Phänomen - Hochbeglückt in deiner Liebe.
Ruth Ziesak (sopraan), Ulrich Eisenlohr (piano).
Sony Classical SK 53278 • 67' •
Onbekend maakt onbemind, maar dit lot verdient Ruth Ziesak zeker niet. Zij
heeft voor deze liederen het goede (zij het in het hogere register soms
wat spitse) stemtype en weet de complexe muzikale gedachtestroom interpretatief
goed naar haar hand te zetten. Taalbeheersing, dictie en inbeeldingsvermogen
staan op hoog niveau en ze heeft aandacht voor het kleinste detail, zonder
dat de soms zeer grillige structuur daaraan wordt opgeofferd. In het etherische
Schlafendes Jesuskind en Gesang Weyglas worden in een verstilde, onaardse
sfeer fraaie legatobogen getrokken. In Die Spröde sprankelt en tintelt
het voorjaar en is haar ademhalingstechniek een klasse apart. De dikwijls
fragmentarische opbouw van de liederen met de zich daarbinnen voltrekkende
minuscule wendingen en snelle stemmingswisselingen, krijgt het juiste reliëf.
Zelfs in zeer korte frasen is er nog ruimte voor kleuring. De muzikale intuïtie
leidt haar ook de weg in het spanningsveld tussen een ogenschijnlijk ontbrekende
tonica en de scherpe, conflictrijke scheiding van melodie en harmonie bij
zangstem en piano. Het resultaat is een indrukwekkend panorama dat is opgebouwd
uit ogenschijnlijk onbelangrijke details, die alleen in onderlinge samenhang
een springlevend, muzikaal organisme vormen. Soms lijkt een volksliedje
uit de Franse Auvergne ineens heel dichtbij, dan weer verbluft de Wagneriaanse
chromatiek. Eisenlohr speelt hier een eminente pianopartij, met een egaal,
zangerig toucher, maar waar nodig bits en pregnant. De programmakeuze in
de Mörike-Lieder is naar mijn smaak niet afwisselend genoeg. De opname
volgens Sony's nieuwe Super Bit Mapping procédé is een toonbeeld
van helderheid en definitie, al zullen de pedaalgeluiden op de koop toe
moeten worden genomen. Over de vertolkers geen woord in het cd-boekje, maar
wel een uitgebreid verhaal over "high definition sound". Schandelijk!