CD-recensie
© Aart van der Wal, mei 2012
Antonio Vivaldi - Opera-aria's
 |
Combatta un gentil cor
[Lucio – Tito Manlio, akte II, scène XI]
Leggi almeno, tiranna infedele
[Caio – Ottone in villa, akte II, scène VI]
Da due venti un mar turbato
[Ippolita – Ercole sul Termodonte, akte II, scène I]
Non ti lusinghi la crudeltade
[Lucio – Tito Manlio, akte II, scène I]
Rete, lacci e strali adopra (Geminiano Giacomelli)
[Filindo – Dorilla in Tempe, akte II, scène IX]
Se garrisce la rondinella
[Ersilla – Orlando finto pazzo, akte II, scène XIV]
Ombre vane, ingiusti orrori
[Costanza – Griselda, akte III, scène V]
Fra le procelle del mar turbato
[Lucio – Tito Manlio, akte II, scène XVIII]
Dite, ohimè! Ditelo, al fine
[Morasto – La fida ninfa, akte III, scène X]
Nacque al bosco e nacque al prato
[Leocasta – Il Giustino, akte I, scène VI]
Tu dormi in tante pene
[Servilia – Tito Manlio, akte III, scène I]
Gelosia, tu già rendi l’alma mia
[Caio – Ottone in villa, akte I, scène XI]
Se mai senti spirarti sul volto
[Cesare – Catone in Utica, akte II, scène IV]
Dopo un’orrida procella
[Ottone – Griselda, akte III, scène VI]
Roberta Invernizzi (sopraan), La Risonanza o.l.v. Fabio Bonizzoni
Glossa GCD 922901 • 78' •
Opname: Oratorio di Santa Croce, Mondovi (I), oktober 2011
U ziet, ik heb het mezelf ditmaal gemakkelijk gemaakt door de titels van de website van Glossa te kopiëren, waardoor u een keurig overzicht krijgt van hetgeen deze schitterende cd te bieden heeft. Het goed gekozen programma weerspreekt weer eens die onzinnige opmerking van Igor Stravinsky dat Vivaldi zich voortdurend herhaalde. Of een andere slimmerd die vond dat je een Vivaldi-plaat niet om hoefde te draaien want het verschil tussen de A- en B-kant was toch niet te horen (dat was nog in de tijd van de elpee). Maar afgezien van dit schitterende recital: zeker sinds de intrede van de historiserende uitvoeringspraktijk is het nogal negatieve oordeel over de muziek van Antoni Vivaldi danig bijgesteld. Zozeer zelfs dat er zonder overdrijving van een ware Vivaldi-hausse mag worden gesproken, wat wel weer een nadeel heeft: overdaad schaadt. Daarom is het des te prijzenswaardiger dat Glossa koos voor een uitmuntend samengestelde selectie uit het rijke operarepertoire van deze grote Venetiaanse meester. Een selectie waaruit eens te meer blijkt welk een groot dramatisch én lyrisch talent Vivaldi bezat en hoezeer hij onder de huid van 'zijn' personages wist te kruipen. Zowel vanwege zijn veelzijdigheid als zijn kijk op de menselijke psyche stond hij dichter bij Mozart dan meestal wordt gedacht. Mozart was de geniale, 'theatrale rakker' (Frans Brüggen), maar Vivaldi kon er ook wat van, getuige de zeer sterke contrasten tussen heftige tragiek en tedere landelijkheid. Zo beeldend, zo plastisch schreef Vivaldi dat zelfs deze individuele 'nummers', als het ware weggelopen uit hun originele contexct, ronduit meeslepend zijn.
De zegepalm gaat niet alleen naar de superieure zang en dictie van de Italiaanse sopraan Roberta Invernizzi (1966), maar tevens naar het al even magnifieke ensemble dat onder Fabio Bonizzoni een stilistische présence aan de dag legt om de vingers bij af te likken. Invernizzi draagt deze voorstelling (want dat is het) op zeldzaam indringende wijze. Het draait tenslotte om de meest basale van alle menselijke emoties: angst, wanhoop, treurnis en melancholie. Daarbij kunnen emoties hoog oplaaien, zoals in 'Dopo un’orrida procella' uit Griselda. Dit zijn stuk voor stuk vertolkingen die moeiteloos onder de huid kruipen. Wát een luxe om Vivaldi's gaven op operagebied zó te horen als hier! En wat een schitterende opname is dit! Het smaakvol uitgevoerde boekje bevat naast een uitgebreide toelichting en veel fraaie foto's ook alle gezongen teksten.