CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2017
Tsjaikovski: Balletsuites voor pianoduo Doornroosjes op. 66 (bew. Sergej Rachmaninov) - Notenkraker op. 71 (bew. Anton Arenski) - Zwanenmeer op. 20 (bew. Eduard |Langer en Claude Debussy) Mari Kodama en Momo Kodama (piano) Pentatone 5186579 • 64' • Opname: april 2016, MCO, Studio 5, Hilversum |
Misschien kun je dat tegenwoordig niet meer zo gemakkelijk beweren: dat er vrijwel niemand is die niet is opgegroeid met Tsjaikovski's Notenkraker, Zwanenmeer en Doornroosje, hetzij met de complete balletten, hetzij met de (veel bekender) suites. Deze beide Japanse dames in ieder geval wel en hoe ze vierhandig daarmee om weten te gaan is op zijn zachtst gezegd fabuleus. Of misschien beter gezegd opzienbarend. Ik kan niet zo 1-2-3 de juiste woorden vinden voor dit formidabele spel dat op deze schitterend klinkende sacd door dit duo met bijna vanzelfsprekend gemak wordt gepresenteerd. Het klinkt bovendien allemaal zo zo natuurlijk en zo fantasierijk, zo sterk gericht op de dans dat het een voortdurend feest is om ernaar te luisteren. Zeker, we missen in deze pianoversies de grote instrumentator Tsjaikovski, maar we krijgen er veel voor terug dankzij niet alleen dit flonkerende spel, maar ook de met veel instrumentale verbeelding en diep inzicht in de oorspronkelijke partituren gemaakte bewerkingen. En niet door de minsten: Sergej Rachmaninov, Anton Arenski, Eduard Langer en Claude Debussy. Wat zij in deze muziek hebben gevonden, vonden de zussen Kodama ook: heel veel kleur, fleur, contrast. Van het in fijne pastelkleuren geschilderde Panorama uit Doornroosje tot de gloedvolle kleurenpracht van de pas de deux (het Grand Adagio) uit de Notenkraker. In de handen van de Odama's is het precies dat: de pas de deux als een (piano)ballet voor twee personen. We weten dat er een heuse orkestversie van deze werken bestaat, maar anders? We zouden er dolgelukkig mee zijn. Wát een spel! Wát een opname!