CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2021 |
Het is altijd weer lastig kiezen uit het enorme oeuvre van - inderdaad - veelschrijver Georg Philipp Telemann (1681-1767), deze beroemde tijdgenoot van Johann Sebastian Bach die het toen op een aantal fronten van hem 'won', maar sinds de vorige eeuw onverbiddelijk in diens schaduw moet blijven. Baas boven baas zou je kunnen zeggen. Want daarover zijn de meesten het wel eens: dat Bach een groter componist was dan Telemann. Wat niet wegneemt dat er van Telemann honderden werken in de meest uiteenlopende genres zijn overgeleverd die beluistering maar ook bestudering meer dan waard zijn. Want Telemann was niet alleen een groot vakman maar tevens - en dat niet alleen bij vlagen - een geïnspireerde en daardoor nog steeds menigeen inspirerende toondichter. Zijn compositorisch profiel heeft Telemann verankerd in maar liefst ruim 3600 muziekwerken, maar wat niet iedereen weet is dat hij ook enthousiast tuinierde (al vraag je je daarbij wel af waar hij de tijd vandaan haalde). Dat het echt waar is blijkt uit zijn goed gedocumenteerde passie voor bloemen en planten, maar ook fauna. Een natuurliefhebber dus en als componist wat dit betreft bepaald niet de enige, als was de een daarin meer actief dan de ander. In een brief aan een goede vriend schreef Telemann dat hij verzot was op hyacinten en tulpen, ranonkel en anemoon. De tuin van Telemann moet in ieder geval bijzonder kleur- en geurrijk zijn geweest, hetgeen het Deense Elephant House Quartet (blokfluit, viool, gamba, klavecimbel) inspireerde tot dit smaakvol samengestelde album. Opgericht in 2015 heeft het ensemble speciaal voor deze gelegenheid een bloemrijk en heerlijk geurend muzikaal boeket samengesteld dat zich bovendien in een fraaie opname mocht verheugen. Meerwaarde is er ook in het sprekende contrast tussen de Duitse en Franse stijl (waarin Telemann uitstekend de weg wist) en de afwisseling tussen solo en kwartet. index |
|