CD-recensie
© Aart van der Wal, september 2022 |
Het is ronduit spijtig dat de mazurka's van Aleksandr Skrjabin (1872-1915) zo weinig op de concertpodia te horen zijn. Als ze op de lessenaar verschijnen, dan zijn het er hooguit een paar, laat staan dat ze compleet, dat wil zeggen alle 23, worden uitgevoerd. Terwijl ze niet meer in beslag nemen dan zo'n 75 minuten. Hoewel melodisch en harmonisch nog gedurfder dan die van Chopin laten ze zich uitstekend met die van de Pools-Franse grootmeester op dit gebied combineren. Ik hoor u echter al verzuchten: dat geldt voor zoveel prachtige muziek die wordt veronachtzaamd; en dat is ook zo. Maar toch. Gelukkig hebben we de cd en in dit opzicht zijn we niet eens zo slecht bedeeld: er is zelfs een behoorlijk aantal met de complete serie uitgebracht, uitgevoerd door o.a. Peter Jablonski, Beatrice Long, Gordon Thomson, Boris Bekhterev en Artur Pizarro. En dan nu een van de mooiste die men zich maar kan voorstellen, door de Russische pianist Andrey Gugnin (1987) die voor dit grandioze Skrjabin-recital heeft getekend. Hij lijkt dit zo bijzondere idioom van de Poolse dans in de vorm van kunstmuziek diepgaand te kennen en te beheersen, is technisch volkomen opgewassen tegen de enorme uitdagingen die de componist in het vooruitzicht stelt en is in stilistisch opzicht zo magisch dat ik er compleet door werd overrompeld. Zo te horen is sprake van een perfect geïntoneerde en gestemde Steinway (en dan ongetwijfeld het D-model), maar hoe het ook zij, wat opvalt is het bijzonder fraaie klankprofiel dat uit de luidsprekers komt. Samengevat een heel bijzonder album van een heel bijzondere pianist in een schitterende opnametechnische omlijsting, index |
|