CD-recensie
© Aart van der Wal, januari 2012
 |
Songs of quest and inspiration
Scott: Song of London op. 52 nr. 1 - Blackbird's song op. 52 nr. 3 - Sundown - To-Morrow - Water-Lilies - Time O'Day - Ballad of Fair Helen of Kirkconnel op. 8 - Three songs of the Chinese: Picnic op. 46 nr. 2; An eastern lament op. 62 nr. 3; A song of wine op. 46 nr. 3 - Prelude op. 57 nr. 1 - Have ye seen him pass by? - The huckster
Ralph Vaughan Williams: Uit Five mystical songs: Easter; Love bade me welcome - Songs of travel: The vagabond; Let beauty awake; The roadside fire; Youth and love; In dreams; The infinite shining heavens; Whither must I wander; Bright is the ring of words; I have trod the upward and the downward slope
Robbert Muuse (bariton), Micha van Weers (piano)
Challenge Records CC72527 • 65' •
www.robbertmuuse.com
www.michavanweers.com
www.challenge.nl
 |
De Engelse componist Cyril Scott (1879-1970) behoorde tot de zogenaamde 'Frankfurt Group, waar ook Percy Grainger, Roger Quilter en Balfour Gardiner deel van uitmaakten. Het vijftal zette zich af tegen het Britse establishment dat zich had verenigd in het handhaven en verdedigen van de bestaande muzikale tradities. Dat kwam in feite neer op de koestering van de Duits-Oostenrijkse hegemonie in het bestaande muziekleven. Scott speelde in de 'Frankfurt Group' een belangrijke rol, hetgeen dirigent en componist Eugene Goossens nog eens onderstreepte door hem als de 'vader van de moderne Britse muziek' te bestempelen. Meestal oordeel de geschiedenis echter minder barmhartig. Nu de balans opmakend kenmerkt de muziek van Scott zich toch vooral door haar typisch Engels-romantische inslag, waarin weinig ruimte is ingeruimd voor echt vernieuwende klanken. Scott was vooral tijdens zijn leven populair, toen hij bekend stond als de bedenker van een groot aantal populaire stukken, waaronder veel liedjes (geen liederen!) en pianominiaturen.
Dat Scott als componist bij de Britse gevestigde orde niet bijster in de smaak viel wordt in het cd-boekje toegeschreven aan zijn 'modernismen', maar in werkelijkheid moet de oorzaak eerder worden gezocht in zijn grote belangstelling voor het occultisme en de oosterse filosofie, wat hij in zijn muziek en in zijn esoterische geschriften niet onder stoelen of banken stak. Mogelijk hebben de excentrieke en niet in de laatste plaats ook conventionele kanten van Scotts artisticiteit ertoe bijgedragen dat hij het in het 'serieuze' repertoire qua populariteit moest afleggen tegen renommees als Ralph Vaughan Williams (1872-1958). Kwalitatief staat zijn muziek, althans wat zijn honderdvijftig liederen betreft, op een vergelijkbaar peil als die van Vaughan Williams. Dat geldt uiteraard ook voor deze selectie van dertien liederen die ontstonden tussen 1906 en 1927 op teksten van Watson, Grenside, Rossetti, O'Reilly, Macnaghten, Giles, Withworth en Thomas. De Ballad of Fair Helen is een typisch Schots volksliedje dat door Scott kunstig werd bewerkt.
 |
|
| Ralph Vaughan Williams |
Met Ralph Vaughan Williams komen we op bekender terrein. Zijn de Mystical Songs minder bekend, de Songs of travel werden al vele malen in de studio vastgelegd, maar ze prijken ook met een zekere regelmaat op concertprogramma's. Deze 'cheerful agnostic' stak tussen 1904 en 1906 veel energie in de samenstelling en bewerking van de 'English Hymnal'. Zijn gebruik van bijbelteksten werd vooral ingegeven door zijn hang naar een specifieke esthetica die hem in staat stelde om zowel zijn visionaire impulsen als zijn culturele nationalisme te bevredigen; waarbij mag worden aangetekend dat zijn agnostische inslag hem niet verhinderde om groot respect te tonen voor de Engelse kerk.
Songs of travel op teksten van Stevenson zijn precies wat ze beogen te zijn: liederen van een reiziger (het Duitse 'wanderer' raakt de titel nog dichter). Geen wonder dus dat in deze korte cyclus veel volksliedachtige elementen opduiken. Ofschoon al rond 1904 gecomponeerd werd de gehele cyclus pas pas in 1961 voor het eerst uitgevoerd, nadat het laatste lied (I have trod the upward and the downward slope) kort daarvoor in de nalatenschap van de componist was teruggevonden.
Niet alleen is het de verdienste van de bariton Robbert Muuse dat alle op deze cd vastgelegde liederen van Cyril Scott voor het eerst op cd zijn vastgelegd, maar ook dat hij op uitmuntende wijze aan de individuele betekenis van deze juweeltjes gestalte geeft: perfecte zangkunst en inlevingsvermogen gaan op ideale wijze samen, hierbij naadloos ondersteund door Micha van Weers. Het pakt uit als een ideale combinatie: Scott en Vaughan Williams. Daarmee bevinden we ons gelijk midden in de hogeschool van de Engelse liedkunst.
Ook over de opname (FWL Studios, Leipzig, juli en september 2011) kan ik kort zijn: stem en piano zijn in perfecte balans en er is net voldoende ruimte voor de optimale intimiteit van dit recital. Een regelrechte aanwinst voor het Engelse liedrepertoire!