CD-recensie

 

© Aart van der Wal, september 2018

 

Schumann: Fantasie op. 17 - Drei Romanzen op. 28 - Waldszenen op. 82

Claire Désert (piano)
Mirare MIR 408 • 70' •
Opname: januari 2018, MC2, Grenoble (F)

   

Schumanns in 1848/49 gecomponeerde 'Waldszenen' zijn voor de Franse pianiste Claire Désert (1967) kleurrijke karakterstukken waarin spanning en lichtvoetigheid elkaar bijzonder fraai in evenwicht houden. Er is zoveel te genieten in haar vertolking, zoals van het mild ogende landschap (nr. 5), de betovering van de profetische vogel (nr. 7) en de fonkelende, maar met een edel toucher gespeelde finale. Maar ook de op de loer liggende jagers (nr. 2) laten zich gemakkelijk herkennen. De negen deeltjes ademen een geheel eigen sfeer, al is er zeker enige verwantschap te herkennen met 'Kreisleriana' uit 1838, door Schumann opgedragen aan Frédéric Chopin. 'Waldszenen' is van later datum en zeker hechter gestructureerd, vooral dankzij de vrij strak gehouden toonsoortindeling (Bes-groot, d-klein, g-klein en Es-groot). Ook wat vorm en afmeting betreft klopt het allemaal en zijn de verhoudingen onderling eveneens nog verder scherpgeslepen. Dat Désert ook in het bijzonder lastige zevende deeltje (de entree meegerekend) geen enkele steek laat vallen zegt bovendien iets over haar technische vocabulaire.

De Fantasie is door zijn grillige karakter vanuit vormtechnisch perspectief een lastig stuk, maar daar is het ook een fantasie voor. Wat hier zeker helpt is Déserts fraaie opbouw, de vlekkeloos uitgewerkte fraseringen, de logische tempi (met de al even goed geslaagde transities!) en de niet overdreven aangezette dynamiek (dat het beeld onnodig onrustig kan maken).

Daartussen dan de Drei Romanzen op. 28 uit 1839, waarvan de dichterlijke zeggingskracht van het 'Einfach' en de briljante hoekdelen magnifiek gestalte krijgen. Ik haalde voor de aardigheid de zo door mij gekoestere DG-opname van Maria João Pires erbij en werd getroffen door zowel de verschillen als de overeenkomsten tussen deze beide pianisten. Bij Pires is sprake van iets andere, maar daardoor niet minder overtuigende tempi en neigt zij meer dan Désert naar extra aandacht voor de onderliggende pulserende ritmiek, maar in beide gevallen zijn we getuige van indrukwekkende interpretaties. De vleugelklank die dit nieuwe album siert is magnifiek vastgelegd.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links