CD-recensie
© Aart van der Wal, oktober 2017
Schumann: Arabeske op. 18 - Fantasiestücke op. 12 - Humoreske op. 20 - Thema mit Variationen (Geistervariationen) Jozef De Beenhouwer (piano) |  |
De bevlogen Belgische pianist Jozef De Beenhouwer heeft zich met zijn grote kennis en ervaring in het romantische repertoire ditmaal ingezet voor deze vier pianowerken van Robert Schumann (1810-1856). Je weet dan eigenlijk al, voordat er ook maar een noot heeft geklonken, dat het een prachtig recital gaat worden. Dat hij zijn Schumann bovendien een 'historiserend' tintje meegeeft heeft alles met zijn verdere achtergrond te maken: die van muziekwetenschapper en muziekpedagoog.
Schumann is, zeker in zijn pianowerken en liederen, de componist van de zowel exuberante als fijnzinnige sfeertekening. In een brief van 11 maart 1839 aan zijn Clara: '[.] De gehele week zat ik aan de piano en heb gecomponeerd en geschreven, en gelachen en gehuild door elkaar. Dat alles vind je mooi afgeschilderd in mijn opus 20, de grote Humoreske.' De interpretatieve kracht van De Beenhouwer is dat hij het diep gewortelde expressieve element in deze muziek volmaakt weet te exploreren. Aristocratie en lyriek wisselen elkaar kleurrijk af, virtuositeit en subtiliteit zijn even meesterlijk met elkaar verweven als spontaniteit en innerlijkheid. Het slot van dit recital, de onpeilbare en ongrijpbare 'Geistervariationen' uit 1854 (Thema met vijf variaties), staat niet in het teken van Schumanns aangetaste geest (het was zijn laatste pianowerk, voorafgaande aan een mislukte zelfmoordpoging), maar biedt de intensiteit van een onnavolgbare gedachtestroom die Brahms inspireerde tot zijn Variaties op een thema van Robert Schumann, als een grootse hommage aan zijn overleden vriend. Dat dit recital een even groots eerbetoon is aan Schumann staat wat mij betreft eveneens buiten kijf. Aan het boekje (met uitvoerige toelichting in het Nederlands) heeft Phaedra zoals altijd veel aandacht besteed.