Schumann: Eichendorff-Liederkreis op. 39.

Brahms: Vergebliches Ständchen op. 84 nr. 4 - Vorschneller Schwur op. 95 nr. 5 - Das Mädchen spricht op. 107 nr. 3 - Alte Liebe op. 72 nr. 1 - Junge Lieder op. 63 nr. 5 - Dein blaues Auge op. 59 nr. 8 - Sapphische Ode op. 94 nr. 4 - Komm bald op. 97 nr. 5 - Nachtigall op. 97 nr. 1 - Herbstgefühl op. 48 nr. 7 - Vier ernste Gesänge op. 121.

Brigitte Fassbaender (alt), Elisabeth Leonskaja (piano).

Teldec 9031-74872-2 • 70' •

---

Het ziet er inmiddels naar uit dat Fassbaender en Leonskaja voor Teldec een aanzienlijk deel van het Duits-Oostenrijkse liederrepertoire vastleggen en dat lijkt vooralsnog een geslaagde onderneming te worden. Fassbaenders erudiete aanpak en sobere voordracht werpen zeker in het niet al te opgewekte segment van het liederenrepertoire aanzienlijke vruchten af, waarbij Leonskaja op dezelfde golflengte zit. De soms bijna ondraaglijke melancholie in op. 39 vindt in beiden dan ook ideale pleitbezorgsters: naast het schrijnende In der Fremde met die droeve piano-arpeggio's en het gesublimeerde pathos van Wehmut is er de eenzame verstilling in Mondnacht met de zich verbredende pianopartij bij Und meine Seele spannte weit ihre Flügel aus. Het onderkoeld vertolkte, recitativische Auf einer Burg is huiveringwekkend in haar uitwerking.
Met de vertolking van de Brahms-liederen gaat het al niet anders: de goed gedoseerde afstandelijkheid, de enigszins koele objectivering roept een uitgesproken herfst-F Eige sfeer en wijsheid op, die een buitengewoon indringende indruk maakt. Herbstgefühl krijgt zelfs visionaire trekken en wordt met grote technische beheersing gerealiseerd, met Schuberts Der Doppelgänger in de schaduw. De bezonken, ogenschijnlijke eenvoud van de religieus getinte Vier ernste Gesänge op. 121 balsemt de ziel. Leonskaja grijpt waar nodig stevig in de toetsen, maar de vleugelklank blijft ook in de luidruchtiger passages zangerig en geprofileerd. In Zwielicht op. 39nr. 10 heeft haar toucher bij Hüte dich, sei wach und munter onheilspellende grandeur. En niemand kan de klapperende wieken van de zwaluw in Das Mädchen spricht echt ontgaan!