Schubert: Fantasie in C, D 760 (Wandererfantasie) - Moments musicaux D 780 - Impromptus D 899 - D 935 - D 946.

Nikolai Demidenko (piano).

Hyperion CDA 67091/2 •1.41' • (2 cd's)

---

Als Mahlers uitspraak dat het belangrijkste niet in de noten staat opgeld doet is het wel bij Schubert. Maar Demidenko's zoektocht naar de ware Schubert richt zich toch met name op wat de noten hem te zeggen hebben. Zijn spel is technisch vlekkeloos, dynamisch zeer genuanceerd, met uitgekiende fraseringen en wars van geforceerde agogiek. Zijn benadering heeft op het eerste gehoor een zekere nuchterheid, is ogenschijnlijk minder diepgravend dan die van bijv. Schnabel, Curzon, Kempff, Richter en Brendel. De expressie richt zich dan ook niet zozeer op de halftinten die de schrijnende 'Sehnsucht', de onbestemdheid die ook Schuberts pianomuziek in hoge mate kenmerken, blootleggen. Bij Demidenko staat daartegen alles keurig in het gelid met een vormbeheersing die zelfs van de snel in losse elementen uiteenvallende Wandererfantasie een hechte eenheid maakt.

Maar men zal vergeefs zoeken naar de bijna Lisztiaanse grandeur die bijv. Brendel aan dit opus meegaf. Demidenko schildert in heldere en strakke lijnen met alleen de hoognodige versnellingen en vertragingen. Een belangrijk hulpmiddel daarbij is de tot in de kleinste details uitgewerkte articulatie (men neme als voorbeeld de vierde Impromptu in cis, D 780 en het tweede van de drie Impromptu's [Klavierstücke] D 946!) die aan deze Schubert-kleinoden een grote mate van frisheid geeft. Het resultaat van dit alles is dat deze met grote overtuiging 'geobjectiveerde' lezingen de muziek in een Latijns-helder licht plaatst en een andere, even boeiende kant van de componist laten zien. De realistische opname zet de pianistische kwaliteiten in een helder en akoestisch scherp kader. Het spoortje galm is daarbij geenszins storend.