CD-recensie

 

© Aart van der Wal, april 2020

Where only the stars can hear us - Schubert Songs

Schubert: Lied eines Schiffers an die Dioskuren D 360 - Die Sterne D 939 - Die Sternennächte D 670 - An die Laute D 905 - Alinde D 904 - Abens unter der Linde D 235 - An den Mond D 193 - Die Forelle D 550 - Des Fischers Liebesglück D 933 - Am Meer D 957/12 - Abendbilder D 650 - Nacht und Träume d 827 - Der Vater mit dem Kind D 906 - Erlkönig D 328 - Der Winterabend D 938 - An den Mond D 259 - Nachtgesang D 119 - Das Rosenband D 280

Karim Sulayman (tenor), Yi-Heng Yang (fortepiano)
Avie AV2400 • 68' •
Opname: mei 2019, Dorothy Young Center for the Arts, Drew University, Madison, N.J. (VS)

   

De titel van dit album, 'Where only stars can hear us', lijkt althans wat een deel van dit programma betreft, duidelijk van associatief gehalte te zijn: Die Sterne, Die Sternennächte, Abends unter der Linde, Abendbilder, Nacht und Träume, Der Winterabend en Nachtgesang, maar ook de beide versies van An den Mond spreken wat dit betreft voor zich. Het is een bekend uitgangspunt voor een liedrecital: de zoektocht naar het (deels) verbindende element en dan bij voorkeur in een contrastrijke setting.

Er is uiteraard niets op tegen om wat dat betreft selectief te werk te gaan (hoe zou het trouwens anders moeten, met alleen al ruim 600 Schubert-liederen voor zangstem alleen!), maar jammer is wel dat de keuze veelal valt op de (over)bekende liederen. Er wordt gewoon te weinig 'gegraven' in dat enorme oeuvre. En dan te bedenken dat in de meeste van die verhoudingsgewijs onbekende juweeltjes Schuberts uitdrukkingsradius en fijnzinnige expressie niet minder fascinerend zijn en het dus niet verdienen om in de schaduw van de 'evergreens' te blijven. Zo liggen de kaarten ook wat dit kersverse recital betreft: van de achttien liederen zijn er slechts drie die relatief weinig worden gehoord: Alinde, Abends unter der Linde en Der Vater mit dem Kind. Het past in een bekende receptuur: bekende liederen slechts incidenteel afgewisseld door een minder bekend lied.

Dit gezegd hebbende is dit een liedrecital met veelal plussen en slechts een paar minnen. De van Libanese afkomst zijnde tenor Karim Sulayman (Chicago, 1976) paart een fraai vocaal vocabulaire aan grote verbeeldingskracht en dat is in dit repertoire altijd een goed begin. We hebben te maken met een krachtige persoonlijkheid in de liedkunst die met zijn fraaie tenorstem zowel tot stevige expressieve accenten als een vloeiend legato in staat is. Slechts incidenteel ontstaat het gevoel dat het nét een streepje meer had kunnen zijn, zoals in Nacht und Träume en Des Fischers Liebesglück (een lied dat vocaal-interpretatief sowieso de hoogste eisen stelt). Treffend is ook de interpretatieve vrijheid die Sulayman zich veroorlooft: niet de maatstrepen alleen zijn bepalend, maar ook de tekstuitbeelding.

Y-Heng Yang is, vrij naar Gerald Moore, de 'unashamed pianist' die niet alleen de fraaist denkbare klankkleuren aan de Weense fortepiano van Joseph Simon (1830) weet te ontlokken, maar de zanger ook van een pakkend instrumentaal commentaar voorziet en waar geboden het initiatief naar zich trekt. Het heeft een ideaal duo opgeleverd dat de aandacht voortdurend gevangen weet te houden.

De opname is zeker geslaagd, al is er soms een merkwaardige verschuiving in de positionering van de stem hoorbaar (een voorbeeld daarvan is te vinden in Am Meer, track 10, 2:37). Het perspectief is daardoor minder solide dan wenselijk zou zijn geweest.

Op de achterzijde van de cover staat een zin die zeker in deze tijd van bijzondere betekenis is geworden: 'Sometimes all we need is a reminder that we are not alone'.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links