CD-recensie
© 2002 Aart van der Wal
Schubert: An die Laute D 905 - Im Frühling D 882 - Lachen und Weinen D 777 - Nacht und Träume D 827 - Frühlingsglaube D 686b - An die Musik D 547 - Seligkeit D 433 - Fischerweise D 881 - An Silvia D 891 - Der Tod und das Mädchen D 531 - Litanei auf das Fest aller Seelen D 343 - Die Allmacht D 852 - Lied der Mignon D 877 - Rastlose Liebe D 138 - Meeresstille D 216 - Ganymed D 544 - Wanderers Nachtlied D 768 - Der Musensohn D 764 - Suleika I D 720 - Suleika II D 717 - Erlkönig D 328.
Margaret Price (sopraan), Graham Johnson (piano).
Forlane UCD 16698 • 67' •
Haar imposante carrière ging al in het begin van de jaren zestig
van start, met als hoogtepunt de glansrollen in o.a. de opera's van Verdi,
Bellini, Cilea, Richard Strauss, Wagner en Mozart (Le Nozze!). Maar ook
in het liedrepertoire en de grote koorwerken van Brahms en Bruckner kwam
zij tot grootse prestaties. et het klimmen van de jaren werd de stem minder
soepel en stralend en inmiddels roepen ook de vloeiende, lange melodielijnen
in het piano en mezzoforte problemen op. Daar staat tegenover dat zij nog
altijd een milde glans over haar vertolkingen weet te leggen en een routineuze
aanpak niet in haar vocabulaire voorkomt. In deze ook qua zangtechniek veeleisende
liederen komen de gebreken natuurlijk genadeloos aan het licht. Het legato
is in Nacht und Träume, maar vooral in de Litanei niet meer loepzuiver,
al maakt de indringendheid veel goeD Die Allmacht is van nature toch al
meer geschikt voor de donkere tenor of de bariton, maar Price klinkt in
de climaxen eerder schreeuwerig dan stralenD In plaats daarvan zou Auf
dem Wasser zu singen, ondanks de hoge technische eisen, op deze cd met bijna
uitsluitend 'evergreens'een betere keus zijn geweest. Rastlose Liebe vraagt
om een schijnbaar moeiteloze, maar wel koortsachtige voordracht en daarvoor
is deze stem inmiddels niet meer toereikenD Der Musensohn verloopt te nadrukkelijk,
met ongewenste accenten. Samenvattend zijn het voornamelijk toch de sterk
aansprekende interpretaties en niet de stemkwaliteit die de muzikale waarde
van dit recital grotendeels bepalen. De begeleiding is bij de zeer ervaren
Johnson in goede handen, al had de pianopartij naar mijn smaak iets geprononceerder
uit de luidsprekers mogen komen.