CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2018
1717 - Memories of a Journey to Italy Albinoni: Sonate in Bes, TalAl So 32 (voor viool en b.c.). Sonata a Violino Solo di me Tomaso Albinoni composta per il Sig: Pisendel Fanfani: Sonate in D (voor viool en b.c.). Sonata a Solo Violino e Basso Valentini: Sonate in A (voor viool en b.c.). La Montanari. Sonata per Camera a Violino Solo. Dedicato al merito impareggiabbile del Sig: Antonio Montanari insigne Sonatore di Violino. Da un suo divoto servo ammiratore della sua virtù. Montanari: Sonate in e (voor viool en b.c.). Sonata del Sig. Ant. Montanari Pisendel/Montanari: Sonate in E (voor viool en b.c.). Sonata a Solo Violino e Basso Vivaldi/Pisendel: Sonate in G, RV 251 (voor viool en b.c.). Suonata à Solo fatto per Maestro Pisandel del Vivaldi Scaramuccia: Javier Lupáñez (viool), Inés Salinas (cello), Patricia Vintém (klacecimbel) |
 |
Het idee is alleraardigst, de uitwerking ook: muziek die op de een of andere manier is verbonden met het jaartal 1717, toen de Duitse componist, violist, dirigent, pedagoog en tijdgenoot van Johann Sebastian Bach, Johann Georg Pisendel (1687-1755), een muzikale reis maakte door Italië. In het boekje wordt de vraag opgeworpen welke eigentijdse(!) muziek je mee zou nemen als je één koffer geheel zou mogen vullen met daarvan de beste stukken. Een variant dus op de vraag welke muziek je mee zou nemen naar dat fameuze onbewoonde eiland. Maar let wel: alleen eigentijdse muziek! Ik vrees dat er genoeg muziekliefhebbers zijn die deze koffer liever volstouwen met ondergoed omdat ze niks met eigentijdse muziek hebben. Maar dit terzijde.
Iedere keus is arbitrair. Dat geldt niet minder voor deze cd. Veel barokmuziek is verre van geweldig, eerder passend in dertien-in-een-dozijn, maar waar het uiteindelijk om gaat is hoe die muziek bij de muziekconsument 'binnenkomt'. Individuele perceptie en daarmee appreciatie laat zich niet vangen in de een of andere grootste gemene deler en hoeft al evenmin te worden beïnvloed door zelfs de meest diep gewortelde opvattingen van de kenners. Kortom, wat u mooi of interessant vindt is belangrijker en feitelijk ook het enige dat voor u doorslaggevend is.
Scaramuccia koos zes werken uit van zes componisten, met als hoofdmoot bewerkingen waaruit ondubbelzinnig blijkt hoezeer de heren in muzikaal opzicht groot respect voor elkaar hadden.
 |
Dat Scaramuccia zich over deze 'pezzi' heeft ontfermd is te prijzen, waar nog bijkomt dat ze er hun muzikaliteit mee bewijzen. Ook wat betreft de speltechniek en de stemming (A=415Hz, Werckmeister III) laat het drietal geen wens onvervuld. Darmsnaren en klavecimbel: ze komen natuurgetrouw uit de luidsprekers. Op de website van het gezelschap kunt u het een en ander lezen over de fascinerende achtergronden van deze muziek.