CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2018
|
De titel van deze cd, 'Terpsichore', verwijst naar de Griekse mythologie, naar de muze van zang en dans. Er zijn er nog acht, die u vast wel kent: Erato (hymne), Euterpe (fluit), Kalliope (heroïek), Clio (geschiedschrijving), Melpomene (tragedie), Polyhymnia (retoriek), Thaleia (komedie) en Urania (astronomie). Ik zou er bijna een tiende aan willen toevoegen: het ensemble Le Concert des Nations dat wordt geleid door de gambist Jordi Savall. Twee grootheden in het renaissance- en barokrepertoire, maar ook in dat van de wereldmuziek. Wie de recensies op onze site enigszins heeft gevolgd, weet dat de eerste echt kritische noot nog moet worden gekraakt en ook wat dit nieuwe album betreft komt het er opnieuw niet van. Terpsichore? Jawel! Of de orkestleden, de dirigent incluis, al dansend en spelend op die ongetwijfeld zeer warme juliavond van het vorig jaar door de Helmut List zaal in Graz zijn gegaan lijkt niet erg waarschijnlijk, maar zo klinkt het wel. Het is er tijdens dat concert in het kader van de door Nikolaus Harnoncourt beroemd geworden Steirische Festspiele duidelijk fonkelend en bruisend aan toegegaan, zoals uit deze fraaie live-opname zonneklaar blijkt. Ze komen allemaal kleurrijk voorbij, de courante, gavotte, sarabande, rondeau, menuet, chaconne, passepied, bourée, rigaudon. index |
|