CD-recensie
© Aart van der Wal, november 2019
Ravel: Miroirs - La Valse Stravinsky: L'Oiseau de feu (3 delen) - Petroesjka (drie delen) Beatrice Rana (piano) |
We realiseren het ons niet altijd: dat orkestwerken zo ingenieus zijn geconcipieerd dat ze - uiteraard na bewerking (in dit geval van de hand van Guido Agosti (De vuurvogel), Igor Stravinsky (Petroesjka) en Maurice Ravel (La valse) - ook op een eenzaam solo-instrument fantastisch klinken. Er zijn vele voorbeelden van, waaronder Stravinsky's balletten De vuurvogel, Petroesjka en Le Sacre du Printemps. Maar ook het vuurwerk in La Valse blijft op de piano dankzij Ravels meesterhand recht overeind. Al moet er voor dergelijke stukken wel een pianist aan te pas komen die ze ook daadwerkelijk in vuur en vlam weet te zetten en die de techniek die ervoor nodig is al ver is ontstegen.
Zo'n musicus (al spreek ik in dit geval liever over musiciënne: ik snap niets van de huidige tendens om in beroepsaanduidingen geen onderscheid meer te maken tussen man en vrouw) is de pas 26-jarige Italiaanse Beatrice Rana, die al eerder geducht van zich deed spreken (klik hier voor de recensie).
Van Stravinsky's drie deeltjes uit Petroesjka koester ik (nog steeds!) de opname van Maurizio Pollini van begin jaren zeventig op Deutsche Grammophon, maar die van Rana kan er wat mij betreft zo naast. Fenomenaal is ook de dans infernale, berceuse en finale uit de Vuurvogel, waarbij ik mij herhaaldelijk afvroeg of er meerdere pianisten aan het werk waren! Superieur is ook Rana's beeldend vermogen in Ravels speciaal voor de piano gecomponeerde 'Miroirs'. Zoals haar muzikale toverstaf zich even onmiskenbaar openbaart in La Valse. Het bloeit, broeit en gloeit voortdurend in deze miniaturen, het expressieve krachtenspel is van een ongehoorde magie en de opname is een juweel. Wat valt er nog meer van te zeggen? Superieur, in alle opzichten. In het cd-boekje een lezenswaardig interview met deze sterpianiste. Jammer dat de metadata weer eens ontbreken, bij Warner een vaak voorkomend euvel.