CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2014
This Wing'd HourQuilter: To Julia op. 8 (1905) Vaughan Williams: The House of Life (1904) Finzi: Let us Garlands bring op. 18 (1929/42) Britten: On this Island op. 11 (1937) Yves Saelens (tenor), Inge Spinette (piano) Phaedra 5 412327 292272 • 64' • Opname: augustus 2013, |  |
Ik denk niet dat ik de plank ver missla met mijn constatering dat de Belgische tenor Yves Saelens het in dit zeer veeleisende recital toch vooral moet hebben van de lyrisch getinte liederen. Dat heeft niets te maken met zijn techniek, waar niets aan valt af te dingen, maar met het feit dat hij door de natuur nu eenmaal is bedeeld met een uitgesproken lyrische tenorstem die bovendien rijk is aan vibrato. Saelens stemtype past deze vier liedercycli met hun dominante intimiteit, reflectie, verstilling, verdriet en vertroosting in puurste lyriek als een handschoen. Maar ook Saelens' taalbeheersing en dictie vormen een ideaal vertrekpunt voor deze sensibele miniaturen. Dat levert een in alle opzichten flonkerend discours op, waarin de stem zich meesterlijk mengt met de zeer welsprekende pianopartij. Daarnaast is er volop aandacht voor de structurele kanten van deze muziek, zoals in de vijf liederen van de cyclus To Julia die bijeen worden gehouden door een simpel motief (Julia's 'theme').
Wat ik in Saelens' zangstijl ook waardeer is dat hij zowel de emotionele erupties als de pianissimi binnen beperkte stilistische kaders houdt, schoonheid laat prevaleren en daarmee de expressieve zeggingskracht van deze fabuleuze stemmingsbeelden volmaakt weet te treffen. Met een grofmazige(r) aanpak zou het tegendeel zijn bereikt. Cherry Ripe, het laatste lied uit To Julia, maar ook de laatste twee liederen uit Let us Garlands bring zijn daarvan een overtuigend voorbeeld. Misschien is wel het grootste compliment dat dit recital van begin tot eind zo door en door Engels klinkt, met in soortgelijk repertoire tenoren als Peter Pears (alweer lang geleden), Mark Padmore en Ian Bostridge in gedachten. De prachtige dichtregels van Robert Herrick, Dante Gabriel Rossetti, William Shakespeare en W.H. Auden krijgen fraai en afgewogen gestalte, we bewegen ons voortdurend in de hogeschool van de liedkunst. Als Saelens zich met de beste vertolkers kan meten, geldt dit zeker ook voor Inge Spinette met een pianopartij die staat als een huis: we horen een meesterpianiste die met de meest subtiele kleuren en accenten haar parcours uitzet. De opname krijgt van mij een tien met een griffel mee. Het Belgische Phaedra scoort voor de zoveelste keer hoog met relatief onbekend repertoire in prachtige vertolkingen. Het cd-boekje bevat naast de liedteksten tevens een uitvoerige toelichting in het Nederlands. Het is allemaal tot in de puntjes verzorgd. Deze Belgische muzikale overtocht over het Kanaal heeft duidelijk rijpe vruchten afgeworpen. Indrukwekkend!