CD-recensie
© Aart van der Wal, maart 2021
Purcell - Royal Odes Purcell: Why, why are all the Muses mute? Z 343 (Ode for the welcome of King James, 1685) - Now does the glorous day appear Z 332 (Ode for the birthday of Queen Mary, 1689) - Welcome, welcome, glorious morn Z 338 (Ode for the birthday of Queen Mary, 1691) The King's Consort o.l.v. Robert King |
Georg Friedrich Händel mag dan een ware meester zijn geweest in het componeren van odes, die van Henry Purcell (1659-1695) zijn zeker niet minder. Of om het in het Engels te zeggen: beiden schreven ook op dit gebied glorious music. Waar Händel het vooral zocht in pomp and circumstance, toont Purcell zich aanmerkelijk minder uitbundig maar wel zeer tekstbewust.
Van Purcells odes en Welcome Songs zijn er in totaal 24 overgeleverd (mogelijk heeft hij er meer gecomponeerd). Ze omspannen de gehele periode waarin Purcell zich een gevestigd componist mocht noemen en waarin hij er tussen 1680 en 1695 minstens één per jaar schreef. Alleen in 1688 heeft hij er of geen een gecomponeerd, of is deze verloren gegaan. Geen enkele twijfel over het grote belang van deze muziek, zowel binnen de kaders van Purcells oeuvre als in groter verband die van de Britse zeventiende-eeuwse muziek (die zowel stilistisch als inhoudelijk aanmerkelijk afwijkt van die op het Europese vasteland).
Ik citeer de satiricus Thomas Brown (1662-1704):
For where the Author's scanty words have failed,
Your happier Graces, Purcell, have prevail'd.
Over dus naar de uitvoering die in handen is van The King's Consort, het door de klavecinist en dirigent Robert King in 1980 opgerichte ensemble waartoe ook het Choir of the King's Consort behoort. Het vocale aandeel is in handen van een keur van merendeels ook internationaal zeer bekende solisten: de sopranen Carolyn Sampson, Emily Owen, Lisa Beckley, Gwendolen Martin, de countertenors Iestyn Davies en Hugh Cutting, de tenoren Charles Daniels en David de Winter, en de bassen Matthew Brook en Edward Grint.
De instrumentale bezetting is bescheiden gehouden, met 2 violen, 2 altviolen, 2 basviolen, teorbe, 2 hobo's, 2 trompetten, klavecimbel en (kist)orgel. Het maakt nog eens duidelijk dat zeker in muziek uit deze periode klankkleur belangrijker is dan omvang. Bovendien: fijnzinnigheid dwing je niet af met volume, integendeel zelfs. De stemming is A=415 en de temperatuur is volgens Thomas Young.
Wat er uit de luidsprekers komt is magnifiek. Dit is echt muziek die je met een gerust hart aan de Britten kunt overlaten. Opnameleider David Hinitt koos voor een intieme benadering die duidelijk zijn goede vruchten heeft afgeworpen.