CD-recensie
© Aart van der Wal, juli 2019
Mendelssohn: Lieder ohne Worte op. 19 nr. 1-3 en 5 - op. 30 nr. 2 en 6 - op. 38 nr. 2 en 6 - op. 62 nr. 3 - op. 67 nr. 2 en 4 - op. 102 nr.3 Grieg: Lyrische stukken op. 12 nr. 1-2 en 4 - op. 38 nr. 4 en 6 - op. 43 nr. 1, 4 en 6 - op. 47 nr. 7 - op. 54 nr. 3-5 - op. 62 nr. 4 - op. 65 nr. 6 Denis Kozhuhkin (piano) |
Wat voor Chopins Nocturnes geldt, geldt evenzeer voor Mendelssohns Lieder ohne Worte en voor Griegs Lyrische stukken: de pianist kan ze naar eigen believen voor een concert of (studio)opname samenstellen. Pick and choose zogezegd. Het zijn immers afgeronde miniaturen (feitelijk uiterst gevarieerde impressies) die niet per se integraal hoeven te worden uitgevoerd of vastgelegd. Ook de Russische pianist Denis Kozhukhin (Nizjni Novgorod, 1986) heeft er blijkens dit nieuwe album zo over gedacht. Een musicus overigens die mij nog niet zo lang geleden positief verraste met zijn vertolking van Brahms' Thema en variaties op. 18b, de Ballades op. 10 en de Fantasieën op. 116 (klik hier). Ook toen bestond het merendeel van dat recital uit miniaturen.
Deze nieuwe uitgave wordt gekenmerkt door karaktervolle, uiterst kleurrijke interpretaties die steunen op verbeelding en fantasie, kenmerken die van deze korte stukjes ware juweeltjes maken. Zo kan Kozhuhkins visie op de Lyrische stukken die van Emil Gilels (DG) zonder meer doorstaan. Hij doet het iets anders, maar niet minder overtuigend (het tekent de ware kunstenaar die wars is van epigonisme). Maar ook de fascinerende, evocatieve 'liederen zonder woorden' van Mendelssohn (de pianostukjes zijn zonder uitzondering vakkundig en inventief gemodelleerd naar de poëtische karaktertrekjes van het typisch romantische lied) krijgen onder de handen van Kozhuhkin een toch wel fraai reliëf.
De door de Erdo Groot van Polyhymnia gemaakte opname valt in de demonstratieklasse. Alles tezamen een album dat teleurstelling uitsluit.