CD-recensie

 

© 2003 Aart van der Wal

 

Mendelssohn: Strijkkwartet nr. 2 in A, op. 13 - nr. 4 in e, op. 44/2 - uit vier stukken voor strijkkwartet, op. 81: 1. tema con variazoni, 2. scherzo.

Sorrel Quartet

Chandos CHAN 9555 • 70' •


De meeste vertolkers van dit repertoire weten het: Mendelssohn kan muzikaal evengoed als het zorgeloze wonderkind worden afgeschilderd die de noten bijna achteloos uit zijn pen liet vloeien, als de man die vooral in de intiemere werken met een bijna Beethoveniaanse retoriek ernstige en krachtige accenten aanbracht, waarbij zelfs de syncoperende, grillige trekken niet ontbreken. Dat geldt evengoed voor deze kwartetten als voor b.v. de pianowerken op. 6, 35/1 en 54. Het onstuimigste en diepgravendste werk op deze cd is ongetwijfeld op. 44/2 dat hier een van de beste uitvoeringen krijgt die ik van dit werk ooit hoorde. Aus einem Guss zogezegd. Niet minder overtuigend is het bespiegelende openingsdeel van op. 81, met daaropvolgend de zo typische scherzo-textuur van zijn Midzomernachtsdroom. Het krachtige openingsdeel van op. 13 opent met een introductie die de pendant lijkt van Beethovens op. 81 a (Les Adieux). Er is meer dat aan Beethoven herinnert, zoals onrustige tremolandi, recitativische onderbrekingen, de afwisseling van tutti- en solopassages, de over de instrumenten verdeelde melodievoering, de bijna uit zijn voegen barstende sonatevorm en de voortdurende opeenstapeling van martiale accoorden. Het Sorrel Kwartet geeft dit alles gestalte met een bijna achteloze vanzelfsprekendheid, waarbij pure klankschoonheid terecht ondergeschikt is gemaakt aan zeggingskracht (luister maar eens naar het slot van het Allegro vivace van op. 13. En wie zou niet smelten voor het daarop volgende Adagio non lento? Beethovens laatste kwartetreeks is bij vlagen wel erg dichtbij...


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links