CD-recensie

 

© 1999 Aart van der Wal

 

Mendelssohn: Pianoconcert nr. 1 in g, op. 25 - nr. 2 in d, op. 40 - Capriccio brillant op. 22.

Howard Shelley (piano), London Mozart Players o.l.v. de solist.

Chandos Chan 9215 • 55' •


Volgens tijdgenoten had de componist een zeer licht, lucide toucher met een bijzondere voorliefde voor lyriek en cantabile. In die zin stond hij dichter bij de kwikzilveren stijl van Carl Maria von Weber dan bij de granieten soliditeit van Beethoven. Dat bravura hem echter evenmin vreemd was, blijkt uit de inleiding van het eerste pianoconcert. Geen traditionele herhaling van de orkestrale expositie, maar dubbeloctaven, akkoordopstapelingen en wervelende toonladders beheersen de eerste themagroep. Shelley is hier op zijn best, maar weet ook raad met het zeer lyrische tweede thema. Het zonder onderbreking gespeelde Andante treft door de zeer fraaie en zangerige cellopartij en de luchtige piano-arpeggio's. De direct aansluitende, zeer virtuoze finale begint met een adembenemend Preste . Ook in het tweede concert slaagt Shelley erin om Mendelssohns Sturm and Drang met zangerige lyriek te verbinden, zonder zwaar op de hand te worden. De London Mozart Players bieden goed afgewerkt spel, al is de orkestrale balans niet altijd even ideaal (finale tweede concert). Het Capriccio brillant wordt door Shelley gelukkig niet als een salonstuk geïnterpreteerd en krijgt in deze vertolking een behoorlijke dosis aan grandeur mee. De technische beheersing van dit lastige stuk stelt hem in staat om aanzienlijk verder te kijken dan de noten. Ik had alleen de beschikking over een dat-bandje zonder tekstboekje, maar Chandos kennende neem ik aan dat de cd dezelfde goede opnamekwaliteit en uitmonstering biedt.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links