CD-recensie

 

© Aart van der Wal, april 2010

 

 

Matangi Quartet: Candybox

Bartók: Valse (Ma mie qui danse) (1908) (bewerking: Sándor Devich).

Godár: Concerto grosso per archi e cembalo (Ground) (1985) (bewerking: Gene Carl)‡.

Jenkins: Strijkkwartet nr. 2 (1995).

Meijering: Caixa de Dolços (2009).

Revueltas: Música de Feria (1932).

Suk: Meditation Svatý Václave op. 35 (1914).

Turina: Serenata op. 87 (1935).

Matangi Quartet, Zita Mikijanska‡ (klavecimbel).

Challenge Classics CC72353 • 61' •

www.matangi.nl


De doos is dik genoeg om alle strijkkwartetten van Mozart of Haydn te bevatten, maar de 'gimmick' is nu juist dat er slechts één cd in zit, maar méèt een heus zakje Engelse drop! Een 'candybox' dus. De vondst is al even origineel als het programma, dat volgens het kwartet bestaat uit 'sweets' van Bartók tot Jenkins en waarvan de titel verwijst naar het stuk dat Chiel Meijering speciaal voor het Matangi Quartet schreef: Caixa de Dolços ofwel snoepdoos in het Catalaans. De gespeelde werken en werkjes vormen weliswaar een allegaartje, maar dan wel een van het meest plezierige soort. Wie toch naar overeenkomsten wil zoeken: die is er in de vorm van de typisch Spaanse getinte folklore bij Jenkins (track 4), Meijering (track 8), Revueltas (track 9) en Turina (track11).

Waarom Engels drop bijgepakt? Het verhaal wil dat de Engelse snoepverkoper Charlie Thompson in 1899 een schaal met verschillende voorbeeldsnoepjes liet vallen terwijl hij deze aan een klant wilde laten zien. Terwijl Thompson de snoepjes op de vloer weer bij elkaar schraapte, raakte zijn klant geïntrigeerd door de nieuwe combinatie die ontstond. Kort daarna begon het bedrijf waarvoor die klant werkte met de massaproductie van de nieuwe mix en werd het een groot succes. Het typisch Engelse drop maakt een ware zegetocht door de wereld en is nog steeds bijzonder populair. Niet zo vreemd dus dat de lekkernij bij deze cd is bijgepakt! De door het Matangi gekozen combinatie van componisten en werken is net zo intrigerend en de kans is groot dat deze nieuwe mix eveneens is voorbestemd om een groot succes te worden.

 

Waaraan of aan wie ontleende het kwartet eigenlijk zijn naam? De website van het ensemble geeft het antwoord. Matangi, dochter van Matang Rishi, Indiase godin van spraak, muziek en schrift. De vina die zij in haar hand draagt is een instrument dat diepe geluiden produceert met aangename boventonen. Matangi brengt de mensen in vervoering door haar spel op de snaren van passie, hartstocht, liefde en extase.

Zij die een betoverende vina heeft, ingelegd met robijnen.
Zij die een bedwelmende schoonheid bezit en wiens spraak bekoorlijk is.
Zij die teder gebouwd is en de glans heeft van een blauwe saffier.

"Op deze dochter van Matang moeten wij mediteren."

Over de inmiddels tienjarige geschiedenis van het Matangi geeft de website eveneens heldere informatie. Het kwartet werd opgericht in 1999, tijdens de studie van de jonge musici (Maria-Paula Majoor en Daniel Torrico Menacho viool, Karsten Kleijer altviool en Arno van der Vuurst cello) aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In 2003 voltooide het Matangi de tweejarige voltijdopleiding aan de Nederlandse Strijkkwartet Academie onder leiding van Stefan Metz (cellist Orlando Kwartet). Inmiddels is het kwartet uitgegroeid tot een vaste speler op de kamermuziekpodia in Nederland en daarbuiten en zijn de leden met hun gloedvolle spel en vlotte presentatie boegbeelden van een nieuwe generatie klassieke musici. Communicatief, uitdagend en verfrissend veelzijdig zijn veelgebruikte typeringen. Het Matangi Quartet deelde het podium met verschillende klassieke topmusici waaronder het Schönberg Kwartet, Miranda van Kralingen, Tania Kross en Severin von Eckhardstein.

In 2002 ontving Matangi de prestigieuze Kersjes van de Groenekan Prijs, die jaarlijks wordt uitgereikt aan uitzonderlijk talent in de Nederlandse kamermuziek. In 2008 won het kwartet de derde prijs op het Internationale Joseph Joachim Kamermuziekconcours in Weimar. Matangi neemt regelmatig deel aan avontuurlijke crossover-projecten en trad onder meer op met Herman van Veen, Youp van ’t Hek, Carel Kraayenhof, Eric Vloeimans en DJ Kypski. Met deze baanbrekende uitstapjes buiten de klassieke muziek slaagt Matangi erin een nieuw publiek warm te maken voor het strijkkwartet.

 
  Foto: Marco Borggreve

Op onze site vindt u diverse besprekingen van door dit ensemble volgespeelde cd's, maar ik vind deze nieuwe, inmiddels dan zesde telg aan de consistent groeiende loot wel een van de allermooiste. Goed is te horen hoezeer de musici vergroeid zijn geraakt met een van de moeilijkste muziekvormen überhaupt, die van het strijkkwartet. Wat hier, in dit avontuurlijke en spannende programma, gebeurt is gewoon fenomenaal. De fijne textuur, de vlekkeloze intonatie, de perfecte balans en de greep op de soms weerbarstige structuur weerspiegelen stuk voor stuk absolute wereldklasse. Zoals het Matangi zich in de afgelopen tien jaren heeft weten te ontwikkelen is slechts weinigen gegeven. Dat lukt alleen wanneer keihard wordt gewerkt en geen zijpaden worden ingeslagen. Alleen zo komt men tot in Rome of, zoals in dit geval, tot in Spanje (Turina) en Mexico (Revueltas). En hoe! Vol spiritualiteit, zwier en gusto, maar ook ijl en licht, zoals in Godárs naar Arvo Pärt reikende Ground. Maar a propos, wie haalt er het maximale uit het minimalistische? Het Matangi in The Fifth Season, het openingsdeel van Karl Jenkins' Tweede strijkkwartet!

Een apart compliment aan het adres van Jindrich Massner van FWL Studios in Leipzig, die voor een schitterende opname (juni/juli 2009) tekende. Niet verder over nadenken, kopen die cd!


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links