CD-recensie

 

© Aart van der Wal, januari 2022

Sir James MacMillan - Consecration

Klik hier voor het inhoudsoverzicht

Cappella Nova o.l.v. Alan Tavener
Linn CDK633 • 81' •
Opname: okt. 2019, Greyfriars Kirk, Edinburgh

   

De Schotse componist James MacMillan (1959) heeft zijn sporen wel verdiend, waaronder ook in ons land, waar hij onder meer optrad als vaste gastdirigent van de Radio Kamer Filharmonie, als opvolger van Peter Eötvös, tot in 2013 de Haagse botte bijl een einde maakte aan dit toonaangevende ensemble. Het is alweer vrij lang geleden, maar de druiven zijn nog steeds behoorlijk zuur.

MacMillan heeft zich altijd verre gehouden van het serieel componeren, terwijl hij evenmin iets moest hebben van het piep-knor-brom-circus. Maar ook stond hij vreemd tegenover de zalvende muziek van zijn componerende land- en tijdgenoot als John Tavener (1944-2013), de muzkale 'lotgenoot' van de Est Arvo Pärt (1935) die nog steeds in dit genre actief is.

Wat je van MacMillans muziek in ieder geval kunt zeggen is dat zij goed toegankelijk is (met alle denkbare nuances die erbij horen). Het door het Schotse Linn Records uitgebrachte nieuwe album bewijst dat opnieuw, waarbij het wederom opvalt hoe toegesneden de Schot voor zangstemmen weet te schrijven. Dat zijn religieuze achtergrond (hij is van huis uit katholiek) zowel qua keuze als uitwerking daarbij een belangrijke rol speelt is net zo evident als dat hij het heeft aangedurfd om zich zelfs met niemand minder dan Johann Sebastian Bach te meten, getuige het Christmas Oratorio dat door de NTR ZaterdagMatinee onlangs op het programma is gezet.

Evenals zijn grote collega Thomas Adès (er zijn overigens wel meer belangrijke Britse collega's en tijdgenoten te noemen) heeft MacMillan het internationale eigentijdse muziekrepertoire behoorlijk weten te verrijken, een wapenfeit dat er bepaald niet om liegt. Niet alleen op het concertpodium, maar ook in de kerk en in de studio wordt de muziek van MacMillan regelmatig uitgevoerd.

Eigentijdse muziek die enerzijds toegankelijk én goed zingbaar is, maar ook van oorspronkelijkheid getuigt, is nog niet synoniem aan een 'eitje'. In deze a capella stukken moet het koor echt aan de bak, maar dat doet Cappella Nova (de naamgeving verhoudt zich uitstekend tot dit specifieke repertoire!) onder leiding van Alan Tavener meer dan uitstekend. De koorzang tot in de puntjes afgewerkt (differentiatie en cohesie gaan echt hand in hand), toont het ensemble ook grote betrokkenheid bij de tekst en vormt het een schoolvoorbeeld van bezield musiceren.

Cappella Nova werd in 1982 opgericht door Alan en Rebecca Tavener en heeft zich sindsdien gevestigd als het enige professionele vocaal ensemble dat is gespecialiseerd in zowel de oude als de eigentijdse muziek. Sinds zijn oprichting heeft het koor maar liefst meer dan 90 nieuwe composities voor het eerst uitgevoerd, een groot aantal daarvan in opdracht, daaronder ook MacMillans Seven Last Words from the Cross. Je zou dus tevens mogen zeggen dat de koorwerken van MacMillan Capella Nova als het ware zijn aangemeten.

Linn heeft er in oktober 2019 een mooie opname van gemaakt in de kerk van Greyfriar, in het Schotse Edinburgh.


index

Home  -  Actueel  -  Audio  -  Muziek  -  Video  -  Boeken  -  Links