Loewe: Liederen en Balladen (deel 5)

Des Bettlers Tochter von Bednall Green - Der Freibeuter - Meine Ruh' ist hin op. 9, boek 3 nr. 2 - Szene aus Faust op. 9, boek 9 nr. 1 - Sehnsucht op. 9, boek 3 nr. 5 - Der
Fischer op. 43 nr. 1 - Gesang der Königin Maria Stuart auf dem Tod Franz' II - In die
Ferne - Jeptha's Tochter op. 5 nr. 2 - Der Zugvögel op. 74 - Brautlied - Die engste
Nähe - Frühlingsweihe - Taubenpost op. 10, boek 2 nr. 4 - An den Wassern zu Babel op. 4 nr. 2 - Die schlanke Wasserlilie.

Edith Mathis (sopraan), Cord Garben (piano).

CPO 999334-2 9 • 65' •

Loewe: Liederen en Balladen (deel 6)

Kleiner Haushalt op. 71 - Die Heinzelmännchen op. 83 - Heinrich der
Vogler; op. 56 nr. 1 - Das Vaterland op. 125 nr. 2 - Der Nöck op. 129 nr. 2 - Meeresleuchten op. 145 nr. 1 - Im Sturme op. 145 nr. 2 - Heimlichkeit op. 145 nr. 3 - Reiterlied op. 145 nr. 4 - Prinz Eugen op. 92 - Archibald Douglas op. 128.

Kurt Moll (bas), Cord Garben (piano).

CPO 999306-2 • 58' •

---

Deze beide uitgaven in de voortschrijdende Loewe-reeks bieden op het gebied van zangcultuur en vertolkingskunst helaas een onoverbrugbare tegenstelling. Bij Moll dwingt zich onweerstaanbaar de gedachte op dat de componist hem als vertolker in gedachten moet hebben gehad. Hij heeft het ideale timbre voor deze liederen en weet dit met een vlekkeloze dictie in prachtige, vloeiende lijnen te verbinden. Moll maakt bovendien gebruik van alle expressieve mogelijkheden die in de liedteksten besloten liggen. Edele sonoriteit wordt afgewisseld door dramatisch stemina, diep doorvoelde tragiek door lichtvoetige parodie, waarbij ook de uiterste grenzen binnen de gevoelsontladingen niet worden geschuwd. Voeg daarbij zeldzame staaltje van stemkleuring en u begrijpt al dat dat zijn vertolking een parel in deze serie is. Garben
is hier op zijn best: hij is hoorbaar geïnspireerd door de verrichtingen van de zanger en Iaat de pianobegeleiding zingen, wervelen, stamelen en donderen.

De verrichtingen van Mathis daarentegen roepen geen enthousiasme op. Zij voelt zich duidelijk hoorbaar niet op haar gemak en mist ook menigmaal de aansluiting bij Garben, wat tot storende oneffenheden leidt. Haar bereik tussen piano en forte heeft in de loop der jaren duidelijk aan nuancering ingeboet en zeker in het veeleisende liederenrepertoire komen de gevolgen daarvan ongeflatteerd aan het licht. Ook Garben heeft er last van, getuige de vlakker verlopende begeleiding. De cd-boekjes munten helaas niet uit in nauwkeurigheid. Sommige vertalingen zijn ronduit slecht, andere uitgesproken koddig.