CD-recensie
© Aart van der Wal, april 2018
Loeillet: Zes suites voor klavecimbel (1723) Jan Devlieger (klavecimbel) |  |
Dat het Vlaamse label Phaedra graag in de muziek van zijn creatieve streekgenoten investeert wist u uiteraard al. En ook dat dit inmiddels een groot aantal sublieme albums heeft opgeleverd: alleen al in de serie 'In Flanders' Fields' staat de teller op bijna honderd. Er kan weer een nieuwe aanwinst worden gemeld: cd nummer 99, ditmaal met zes suites voor klavecimbel van de in ons land vrijwel onbekende Vlaamse componist Jean Baptiste Loeillet, alias Mr. John Loeillet of London, gespeeld door Jan Devlieger, die ook de gedetailleerde toelichting in het boekje heeft verzorgd.
Op het breukvlak tussen de zeventiende en de achttiende eeuw zijn het de uit een vooraanstaande Gentse muzikantenfamilie stammende Jean-Baptiste (alias John of London), Jean-Baptiste (alias Jean de Gant, Jan van Gent) en Jacques (Jacob) die nogal eens met elkander worden verward. Dat was toen al zo, want de beide aliassen bleken nodig om zeker de beide eerstgenoemenden door hun gelijkluidende voornamen uit elkaar te houden. Die aliassen vervulden dus een nuttige functie, al heeft dat zelfs tot de dag van vandaag niet kunnen voorkomen dat ook de muziek - prachtige kamermuziek overigens! - van de beide broers Jean-Baptiste met elkaar wordt verward; al was de 'Londense' Jean-Baptiste de enige van de twee die tevens klaviermuziek schreef. Zo verschenen er in Londen (Jean-Baptiste overleed er in 1730) twee bundels voor klavecimbel of spinet. De eerste, uit 1712 daterende bundel is - en ik citeer Devlieger - duidelijk schatplichtig aan Henry Purcell en John Blow, terwijl de tweede, in 1723 gepubliceerde bundel een meer persoonlijke stijl openbaart, waarin veel Franse grandeur en elegantie, Italiaanse zwier en lichtvoetigheid met elkaar verenigd zijn. De op deze cd vastgelegde zes suites uit 1723 zijn daarvan niet alleen een sprekend voorbeeld, maar zijn bovendien nog niet eerder opgenomen. Een primeur dus! Schitterende muziek, met veel inzicht en uitermate smaakvol gespeeld door een topklavecinist en met meesterhand opgenomen. De enige kritiek die ik kan bedenken is dat Devlieger de door de componist voorgeschreven herhalingen heeft genegeerd (dan waren er zonder enige twijfel twee cd's nodig geweest...)
Devlieger bespeelt een instrument van Andrew Wooderson (Bexley, Kent, 2001) naar een voorbeeld van Ruckers, uit zijn eigen collectie. Kortom, dit is een aanwinst van belang!