CD-recensie

© Aart van der Wal, maart 2019

Wat een ongehoord verschil toch altijd weer tussen fantasieloos en fantasierijk programmeren! En dat geldt voor de opnamestudio evenzeer als voor de concertzaal. De Servische pianiste Tamara Stefanovich (Belgrado, 1973) heeft voor meerdere labels opnamen gemaakt: Winter & Winter, Harmonia Mundi, Deutsche Grammophon en Pentatone (zoals deze laatste aanwinst, tevens haar debuut op cd als solopianiste). Laat ik het niet hebben over de Grammy Award die zij in de wacht wist te slepen, maar over haar intense muzikaliteit waarmee zij in dit subliem samengestelde en uitgevoerde programma het ene na de andere juweel aan elkaar rijgt. Zoveel is duidelijk en zo simpel kan het zijn: begaafdheid die is aangeboren. Waarna veel en lang studeren naast een stevige dosis geluk de weg omhoog kan betekenen. Het is Stefanovich gelukt, wij mogen ervan genieten en zij ongetwijfeld ook.

Zo op het oog lijkt dit programma de kenmerken van een ratjetoe te hebben, maar schijn bedriegt gelukkig. Het gekozen motto wordt ferm neergezet: muziek waarin verschillende culturen worden omhelsd, met name volksmuziek (Bartók), hindoe (Messiaen), Italiaanse barok (Bach), ragtime, blues en marching band (Ives). Het heeft een veelkleurig, schitterend boeket opgeleverd dat door Stefanovich met haar zeer verbeeldingsvolle en technisch volmaakt afgewerkte vertolkingen (alleen al Ives' Eerste pianosonate is een krachttoer, waar de Tweede, de 'Concord', zelfs nog een schep bovenop doet) als in een flonkerende vaas aan de luisteraar wordt geoffreerd. Dat ze bovendien de moeite heeft genomen zelf een inleiding voor het boekje te schrijven siert haar nog meer. De Amerikanen noemen dat 'commitment', de Hongaren 'bevonása', de Italianen 'coinvolgimento', de Fransen 'engagement' en de Duitsers 'Beteiligung'. Zo grenzeloos kan een simpel woord zijn, en zo diep zijn betekenis. Het is de kunst van zowel naar buiten als naar binnen kijken. Authenticiteit in haar puurste vorm.

index